Να είμαστε αισιόδοξοι όταν πάσχουμε, γιατί τίποτα απ'όσα παθαίνουμε δεν είναι χωρίς στόχο και χωρίς νόημα. Κάθε πάθημα αποτελεί βασικό γεγονός εν γένει στη ζωή της ανθρωπότητας. Είναι σαν ένα εισητήριο που πληρώνουμε μπαίνοντας σε αυτό το παγκόσμιο θέατρο, το οποίο ο Θεός φώτισε με πολλούς ήλιους και το στόλισε με πολλά θαυμαστά σενάρια. Εμένα τρεις φορές τα παθήματά μου με έφθασαν κοντά στο θάνατο. Και μπορώ να σας μαρτυρήσω ότι δεν ήταν ανυπόφορα ούτε φοβερά. Τα ενθυμούμαι ευχάριστα, γιατί αυτά είναι που έκαναν τη ζωή μου σήμερα ομορφότερη και την ψυχή μου πληρέστερη και δυνατότερη.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γεννήθηκε το 354 μ.Χ. στην Αντιόχεια της Συρίας από χριστιανούς γονείς, το Σεκούνδο και την Ανθούσα. Ο πατέρας του Ιωάννου, ανώτερος αξιωματικός στη Συρία, πέθανε λίγους μήνες μετά τη γέννηση του Ιωάννου. Η Ανθούσα ήταν τότε είκοσι ετών περίπου, κι αφοσιώθηκε στο παιδί της. Είναι εκείνη που έκανε το Λιβάνιο, μέγα φιλόσοφο και διδάσκαλο της εποχής εκείνης, ειδωλολάτρη, να πει όταν τη γνώρισε: «Αλίμονο! Τι γυναίκες υπάρχουν στον χριστιανισμό!». Και πραγματικά, τέτοιες μητέρες, με την πίστη και την αγνότητά τους, σήμαιναν το τέλος της θρησκείας των ειδώλων.

Ὁ ἄνθρωπος, ἐφόσον ζεῖ, πρέπει πάντοτε νὰ ἀγωνίζεται. Καὶ ὁ πρῶτος ἀγώνας εἶναι νὰ νικήσει τὸν ἑαυτό του. Ὁ πρῶτος καὶ ὁ κυριότερος ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι ὁ διάβολος, ὄχι. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν ἑαυτό του ἐπίβουλος.

«Κάνε ό,τι θέλεις• ό,τι αγαπά η καρδιά σου!» «Ξέχνα τα "μη" και τα "όχι" και ζήσε ελεύθερος!» Δελεαστικά ακούγονται αυτά τα συνθήματα του κόσμου, που καλούν τον άνθρωπο να ζήσει ελεύθερος από ηθικές δεσμεύσεις και περιορισμούς. Είναι όμως πραγματικά ελεύθερος όποιος κάνει ό,τι θέλει;
Στο ερώτημα αυτό απαντά ο απόστολος Παύλος στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα: «Πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ου πάντα συμφέρει- πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τίνος», λέει...