ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ – ΜΙΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η Μεγάλη Δευτέρα είναι για την Εκκλησία αφορμή να θυμηθούμε τον πάγκαλο Ιωσήφ. Είναι γνωστή η ιστορία του από την Παλαιά Διαθήκη. Τον πουλάνε τα αδέρφια του δούλο, βρίσκεται στην Αίγυπτο, η γυναίκα του κυρίου του Πετεφρή του επιτίθεται ερωτικά, αυτός την αποπέμπει, κλείνεται στη φυλακή, ερμηνεύει τα όνειρα του Φαραώ για τις παχιές και τις ισχνές αγελάδες, γίνεται στη συνέχεια ουσιαστικά πρωθυπουργός της Αιγύπτου, σώζει τον πατέρα του Ιακώβ, τ’ αδέρφια του και όλο το λαό του Ισραήλ...

Υπάρχει, άραγε, επιστημονική εξήγηση για τον θάνατο του Ιησού Χριστού; Γιατί καταρρίπτεται η θεωρεία όσων αμφισβητούν ότι πέθανε πάνω στον Σταυρό, άρα εξηγούν «λογικά» την Ανάσταση; Ποια θα μπορούσε να είναι η «νεκροψία» και η «ιατροδικαστική έκθεση» για το μαρτύριο και τον θάνατό Του;

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί,
«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας»!
Ο θάνατος είναι το μοναδικό πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης. Πλέον «βασιλεύει αλλ' ουκ αιωνίζει» (γ' τροπάριο στ' ωδής του Όρθρου του Μ. Σαββάτου).

Κάθε τι που έχει αρχή, το ονομάζουμε δημιούργημα. Κάθε δημιούργημα απειλείται από τον θάνατο. Σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας, μόνο η ελεύθερη ένωση του ανθρώπου με τον Υιό και Λόγο του Θεού θα μπορούσε να διατηρεί τον άνθρωπο-δημιούργημα στη ζωή.

Είναι λάθος να νομίζουμε ότι όλοι ο άλλοι μας χρεωστούν. Ότι όλοι πρέπει να μας προσέχουν, να μας υπηρετούν, να μας προτιμούν, να μας δίνουν, ενώ ουσιαστικά εμείς τους οφείλουμε πολλά. Οφείλουμε στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην επιστήμη, στην τέχνη, στην ιστορία. Παντού οφείλουμε. Είμαστε χρεωμένοι απέναντι σε όλους...