Αρχική > Archives > Νοέμβριος 2020

Νοέμβριος 2020

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Μηνός Νοεμβρίου 2020

Στο παρακάτω αρχείο μπορείτε να διαβάσετε το πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών μηνός Νοεμβρίου 2020 που θα τελεστούν στον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου - οδού Αχαρνών.

Εκ του Ιερού Ναού

Συνημμένο: 

Τί σημαίνει εμπιστεύομαι τον Θεό

Εμπιστεύομαι τον Θεό θα πει:
1) Κάνω τόσα παιδιά όσα μου δώσει ο Θεός και όχι όσα θέλω εγώ, παίρνοντας μέτρα αποφυγής τεκνογονίας, γιατί πιστεύω, ότι ο Θεός όσα και αν μου δώσει, θα μου δώσει και τη δύναμη και τον τρόπο να τα μεγαλώσω.
2) Όταν ο Θεός πάρει κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο...

Πηλός είμεθα, άγνοιαν έχομεν...

- Ο πηλός τον πηλόν κλέπτει.
- Ο πηλός τον πηλόν υβρίζει.
- Ο πηλός τον πηλόν συκοφαντεί.
- Ο πηλός του πηλού επαίρεται.
- Ο πηλός τον πηλόν πλουτεί.
- Ο πηλός του πηλού άρχει.

«Η δράση και η βράση»

Συζήτηση με κάποιο θεολόγο:
—Ο χριστιανός, πάτερ μου, πρέπει να είναι άνθρωπος δράσεως. Ο μοναχικός βίος όμως είναι απραξία.
—Ωχ, καημένε! Δεν αφήνεις τη δράση και τη βράση και να κοιτάξεις λίγο το δικό σου καταρτισμό; Όλο δράση και βράση είμαστε και αφήσαμε τις ψυχές μας να γίνουν χέρσα χωράφια. Καθάρισε με βαθιά αυτοκαλλιέργεια την ψυχή σου από τα πάθη και τότε ότι προσφέρεις στον πλησίον σου θα το προσφέρεις όχι από το άδειασμα σου αλλά από το ξεχείλισμα σου.

Γέροντας Θαδδαίος: «Ποια είναι η αληθινή μετάνοια…»

Ἔχουμε ἀνάγκη νά μετανοήσουμε καί νά ἀλλάξουμε τόν τρόπο τῆς ζωῆς μας.
Ἡ μετάνοια δέν σημαίνει ἁπλῶς ὅτι πᾶμε στόν ἱερέα καί ἐξομολογούμαστε· ἡ ψυχή πρέπει νά ἀπελευθερωθεῖ ἀπό ὅλους αὐτούς τούς λογισμούς καί τή μελαγχολία, πού μᾶς ἔχει ὑπερκεράσει...

Πραγματική ταπείνωση δεν είναι οι μεγάλοι Σταυροί...

Πραγματική ταπείνωση δεν είναι οι μεγάλοι Σταυροί, τα “Εκκλησιαστικά” φαίνεσθαι και οι ψευτοευσέβιες.
Ειλικρινής ταπεινή στάση είναι να αντιλαμβάνεσαι τα λάθη και τις πληγές που προκαλείς στους άλλους και να τρέχεις για διόρθωση και αλλαγή.

Δυο εβδομάδες στον Παράδεισο

«Δεν μπορούσα να υποφέρω το φοβερό κρύο και τον αέρα, γιατί ήμουν γυμνός και ξυπόλητος και άστεγος. Κατέφυγα λοιπόν στους φτωχούς, τους ομοίους μου, αλλά κι αυτοί δεν με δέχονταν. Με σιχαίνονταν και μ’ έδιωχναν με τα ραβδιά τους σαν σκύλο.
»Τόπο να καταφύγω και να σωθώ δεν εύρισκα. Απελπίστηκα. Φοβήθηκα πως θα πεθάνω.

Θ' αρνιόμουν το Χριστό, αν ήταν να σκοτώσουν τα παιδιά μου;

Μιλώντας κάποτε στο αρχονταρίκι (αίθουσα φιλοξενίας) αγιορείτικης Μονής, ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος Ράντοβιτς αναφέρθηκε στην αγιασμένη μορφή του πατέρα του. Θυμήθηκε ότι στα χρόνια της αθεϊστικής Γιουγκοσλαβίας, τότε που κανείς δεν τολμούσε να πάει στην Εκκλησία...

Όταν έναν άγιο τον αγαπάς, προσεύχεσαι σ’ αυτόν, αργά ή γρήγορα θα σου φανερωθεί. Και θα μιλάς μαζί του, ο Άγιος Γεώργιος έρχεται πάντα όταν τον επικαλούμαι (π. Ιωάννης Καλαϊδης)

Θαύμα του Αγίου Γεωργίου στον πατέρα Ιωάννη Καλαϊδη: Η ζωή του όλη ήταν νηστεία, αγρυπνία, προσευχή και ταπείνωση. Είχε πολλά βάσανα, πολλές δοκιμασίες, αλλά τα ξεπερνούσε με καρτερικότητα και ταπείνωση. Ο Θεός όμως τον αντάμειψε με πολλά χαρίσματα. Η δυνατή του προσευχή, η διορατικότητά του, ο καλός του λόγος, η ταπείνωσή του τον καθιέρωσαν στα μάτια των πιστών ως άγιο. Θα μπορούσα να μιλώ μέρες για τον π. Ιωάννη, όμως νιώθω μέσα μου ένα γλυκόπικρο συναίσθημα, που μ’ αναγκάζει να περιοριστώ μόνο για 10 λεπτά και 2-3 περιστατικά που έζησα μαζί του.

Ἀλήθεια, πόσες φορές Ἄγγελοι καί Ἀρχάγγελοι δέν θυμιάζουν τούς Ναούς καί τούς πιστούς στή διάρκεια τῆς Θείας Λατρείας;

Ὅσο εἴμεθα ἄνθρωποι σαρκικοί, πονηροί, κακοί καί γενικά ἁμαρτωλοί, γιά μᾶς ὁ Χριστός εἶναι ΞΕΝΟΣ, εἶναι ὁ μεγάλος Ἀπών, παρ᾿ ὅλο πού εἶναι “πανταχοῦ Παρών”. Μᾶς λείπει ἡ ἱερή αἴσθησις τῆς θείας Παρουσίας τοῦ Κυρίου! Καί ἔχουμε μέσα μας κενά καί στόν νοῦ σκοτάδια! Εἴμεθα ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους καί εἴμεθα ἔρημοι καί μόνοι. Νοιώθουμε τόση μοναξιά καί δέν ξέρουμε πῶς νά καλύψουμε τά κενά μας καί τήν ἄδεια μας ψυχή.

©2010 orthmad.gr | Web development by Integrated ITDC