Γράφει γιὰ τὴν μητέρα του Μόνικα ὁ ἱερὸς Αὐγουστίνος στὶς «Ἐξομολογήσεις» του:
«Ἡ μητέρα μου δὲν ἀγαποῦσε τὸ Θεὸ ἀπὸ ὑπακοὴ στοὺς γονεῖς της, μᾶλλον ὑπάκουε σ’ αὐτοὺς ἀπὸ ἀγάπη σ’ Ἐκεῖνον». «Ὁ Θεὸς τὴν εἶχε στολίσει μὲ ἐξωτερική, πιὸ πολὺ ἐσωτερικὴ ὀμορφιά, αὐτὴ πού τῆς ἔδινε τὴ χάρη ζωντανῆς μαρτυρίας τῆς ἀλήθειάς του…»
«Παντρεύτηκε τὸν εἰδωλολάτρη πατέρα μου, ἄνθρωπο ὀξύθυμο μὰ ἀγαθό, τοῦ ἀφοσιώθηκε σὰν στὸ Χριστό…

Πολλές φορές νομίζουμε ότι αυτό που ζητάμε από τον Θεό είναι καλό, ενώ δεν είναι. Ο Θεός όμως, ο Οποίος είναι φύσει αγαθός, γνωρίζει τί χρειάζεται για τον καθέναν. Γι’ αυτό να λέμε: «Θεέ μου, ο λογισμός μου λέει ότι αυτό θα με βοηθήση. Αλλά Εσύ γνωρίζεις καλύτερα τί συμφέρει στην ψυχή μου. “Γενηθήτω το θέλημά σου». Οπότε, όταν με την καρδιά μας πούμε: «γενηθήτω το θέλημά σου», θα γίνει το θέλημα του Θεού, που τελικά θα είναι για το συμφέρον της ζωής μας.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Και αν εγώ κουράζομαι στην προσευχή μου, στην παράστασή μου ενώπιον του Θεού, και αν εγώ αγνοώ τον Θεό, και αν νυστάζω ή δεν καταλαβαίνω ή μου φεύγουν τα λόγια της προσευχής ή ζώ μέσα σε χίλια σκοτάδια, είμαι βέβαιος ότι μέσα στην άγνοιά μου, στην αορασία μου, σε αυτό το σκότος μου είναι παρών ο Θεός.
Ο Θεός με ακούει, ο Θεός με βλέπει, ο Θεός παρίσταται. Ας μη θέλω εγώ να Τον απολαμβάνω. Ας θέλω -να το πούμε έτσι- να με απολαμβάνει ο Θεός. Ας θέλω να με χαίρεται ο Θεός.

«Ἂν δὲν θεραπεύτηκες ἀκόμα δὲ σημαίνει πὼς ὁ Θεὸς δὲν ἄκουσε τὶς προσευχὲς ποὺ γίνονται γιὰ σένα, ἀλλὰ πὼς δὲ θεραπεύει ἀμέσως μερικοὺς ἀνθρώπους, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦν περισσότερο!
Μὲ τὰ πρόσκαιρα βάσανα ὁ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος ἀπαλλάσσεται ἀπὸ τὰ αἰώνια βάσανα καὶ ταυτόχρονα κερδίζει τὴ σωτηρία του, γίνεται κληρονόμος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν!