Την ημέρα που θα λυπηθείς για κάποιον άνθρωπο, ο οποίος ασθενεί ψυχικά ή σωματικά, εκείνη την ημέρα θεώρησε τον εαυτό σου μάρτυρα, και ότι έπαθες για τον Χριστό, και αξιώθηκες την ομολογία Του. Καθότι και ο Χριστός για τους αμαρτωλούς πέθανε και όχι για τους δίκαιους.

Ένα τρένο ταξίδευε. Όλοι οι επιβάτες είχαν πάει για να κοιμηθούν. Ένας μόνο βημάτιζε μέσα στο βαγόνι, κρατώντας στην αγκαλιά του ένα παιδί που έκλαιγε. Το χάιδευε, του μιλούσε τρυφερά και προσπαθούσε να το ησυχάσει, αλλά άδικα. Ένας άνδρας μπορεί να κατορθώσει πολλά, αλλά είναι ανίκανος σε μερικά πράγματα και μάλιστα όταν πρόκειται να αποκοιμίσει ένα παιδί που κλαίει.

Καλύτερη βοήθεια από την ευχή του Ιησού δεν θα βρεις, σε όλη την ζωή σου, διότι η ευχή είναι επίκληση και χρήση του ονόματος του Ιησού, που σου δίδει την ενέργειά Του. Όταν λοιπόν μνημονεύεις το όνομά του Ιησού, χρησιμοποιείς τον Ιησού ως δικό σου όργανο.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ιδιαίτερο κύμα πνευματικότητας από ομιλίες εσωτερικής βελτίωσης, βιβλία για την ανάπτυξη του εαυτού, αλλά παρ’ όλα αυτά ο εαυτός μας δυστυχώς δεν αλλάζει. Διαβάζουμε συνεχώς ρητά του στυλ: “Είσαι τέλειος”, “είσαι απίστευτος”, “χαμογέλασε τώρα!”, “η αλλαγή θα έρθει” κ.λπ. αλλά δυστυχώς ο πόνος, η κατάθλιψη, η στεναχώρια και η αμαρτία...

- Γέροντα, φοβάµαι πολύ καί σκέφτοµαι σέ µιά δύσκολη περίσταση τί θά κάνω. Πού οφείλεται ό φόβος;
- Μπορεί κανείς καί άπό µικρός νά έχη πάθει κάτι καί γι' αυτό νά φοβάται. Πολλές φορές µπορεί νά είναι καί φυσικός ό φόβος, αλλά µπορεί νά εΐναι καί από έλλειψη πίστεως, άπό έλλειψη εµπιστοσύνης στον Θεό.

Ὅταν θέλεις νά συμβουλέψεις κάποιον στό καλό, πρῶτα νά τοῦ δείξεις τήν ἀγάπη σου, καί μετά μέ λεπτότητα καί προσοχή νά τοῦ κάνεις τήν παρατήρηση, προσέχοντας νά μήν τόν πληγώσεις... Γιατί αὐτός θά παρατηρήσει πρῶτα τήν ἀγάπη πού θά τοῦ δείξεις, κι ὕστερα θά προσέξει τήν παρατήρηση πού θά τοῦ κάνεις... Ἔτσι θά τόν ὠφελήσεις χωρίς νά βλαφτεῖ ἡ ψυχή του... (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Κάνεις δεν είναι τόσο ανόητος, όσο αυτός που δεν μπορεί να δει τις δικές του αμαρτίες, αλλά επίσης δεν μπορεί να δει τις αρετές των άλλων. Κανείς δεν είναι τόσο φωτισμένος, όσο αυτός πού μπορεί να δει και να αναγνωρίσει τις δικές του αμαρτίες και τις αρετές των άλλων.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξισώνει εκείνους, οι οποίοι βλέπουν μόνον τα λάθη των άλλων, με μύγες πού πέφτουν πάνω στις πληγές των άλλων όχι για να τούς θεραπεύσουν, αλλά για να τούς καταφάγουν και να τούς μολύνουν περισσότερο.