Το όραμα της διατροφής ζώντων
Κάποτε ένας αδελφός, όταν βρισκόμασταν στην Ν. Σκήτη, περιέπεσε σ' ένα αμφίβολο λογισμό: «Προσευχόμαστε, αγρυπνούμε..., ωραία αυτά. Όμως κατ' αυτόν τον τρόπο βοηθούμε και τους άλλους ή μόνον τον εαυτό μας;». Ενώ ετοιμαζόταν να εξομολογηθεί αυτόν τον λογισμό στον Γέροντα, τον πρόλαβε ο δεύτερος και με πρόσωπο που φαινόταν βαθιά συγκινημένο, λέγει στον αδελφό...

Kάποτε ὁ παπα-Νικόλας ὁ Πλανᾶς, θυμιάτιζε τὴν ὥρα τῆς ἐνάτης ᾠδῆς, ὅταν ἔψαλλαν οἱ ἱεροψάλτες «τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ Ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ».
Πέρασε μπροστὰ ἀπὸ μία κυρία, ποὺ στεκόταν στὰ πλαϊνὰ στασίδια, καὶ δὲν τὴν θυμιάτισε. Δὲν τὴν θυμιάτισε καθόλου, πέρασε ἀπλῶς δίπλα της. Ὕστερα ἀπὸ δύο στασίδια ἦταν ἕνα ἄδειο. Στάθηκε ἐκεῖ, τὸ θυμιάτισε πέντε-ἕξι φορὲς καὶ ἔφυγε...

Κύριε, Σ' ευχαριστώ για όλα τα καλά που έστειλες έως τώρα στην ζωή μου.Μα και για τα άσχημα που μου συνέβησαν, Σ'ευχαριστώ διπλά. Γιατί εάν όλα μού έρχονταν όπως τα ήθελα, θα ένιωθα αυτάρκης και θα Σε αγνοούσα. Εάν ό,τι επιθυμούσα το είχα, θα ήμουν αποκοιμισμένος από τα υλικά αγαθά του κόσμου τούτου και θα αγνοούσα την πνευματική ζωή, που είναι η μεγαλύτερη ευτυχία.

Πριν γίνει ο προφήτης Δαβίδ βασιλιάς του Ισραήλ υπηρετούσε τον βασιλιά Σαούλ. Ο Σαούλ, επειδή γνώριζε ότι ο Δαβίδ θα πάρει το θρόνο, τον καταδίωκε, προσπαθώντας να τον θανατώσει. Μια φορά όταν η ζωή του κινδύνευε, ο προφήτης Δαβίδ είπε σ' αυτούς που ήταν τότε μαζί του· «Ένα βήμα με χωρίζει από τον θάνατο» (Α' Βασ. 20, 3).
Θυμήθηκα τώρα αυτά τα λόγια γιατί πριν μία εβδομάδα έπρεπε να τα πω και εγώ. Ένα μόνο βήμα με χώριζε από το θάνατο. Για ένα διάστημα ήμουν σχεδόν πεθαμένος...