- Ο ταπεινός ασχολείται με τον εαυτόν του. Ο υπερήφανος ασχολείται με τους άλλους.
- Ο ταπεινός γνωρίζει τον εαυτόν του. Ο υπερήφανος δεν γνωρίζει τον εαυτόν του.
- Ο ταπεινός δέχεται με υπομονή ό,τι δεν μπορεί ν’ αλλάξει και περιμένει. Ο υπερήφανος θέλει να γίνονται όλα όπως τα θέλει και όταν τα θέλει.
- Ο ταπεινός αναπαύεται και αναπαύει. Ο υπερήφανος αναστατώνεται...

"εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με" (Ματθ κε' 36)
Μπορείς πραγματικά να προσφέρεις πολλά περισσότερα από ότι νομίζεις. Να προσφέρεις ουσιαστικά, ανθρώπινα. Να αποκτήσει πραγματικό νόημα η ζωή σου μέσα από το δόσιμο, μέσα από την θυσία. Να νιώσεις την χαρά της προσφοράς, δίνοντας κουράγιο σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Πόσο μάλλον όταν αυτό έχει να κάνει με νέα παιδιά. Με τα δικά μας παιδιά. Με τα παιδιά της διπλανής πόρτας, με παιδιά διαλυμένων οικογενειών τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα από πολύ νωρίς.

Πολύ απουσιάζει στους βιαστικούς καιρούς μας η αρετή της υπομονής. Οι υπομονετικοί συνήθως κερδίζουν. Η ανυπομονησία είναι πηγή αρκετών σοβαρών προβλημάτων. Η υπομονή στις δυσκολίες της ζωής δίνει πνευματική ωρίμανση. Η υπομονή φανερώνει ανδρεία, γενναία και σοφή ψυχή. Οι ανυπόμονοι φοβούνται, δειλιάζουν και χάνουν. Οι ασθενείς, οι τραυματίες, οι ανάπηροι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, έχουν μεγάλη την ανάγκη της υπομονής.

Μαθητής: Ποιος είναι ο ευκολότερος δρόμος, πού οδηγεί στην σωτηρία;
Γέρων: Φαντάσου, ότι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, βαδίζει επάνω στην γη. Με όλη του την ευαγγελική απλότητα. Περπατώντας και σύ μαζί Του, γίνεσαι καλύτερος από ό,τι είσαι τώρα;