Ἡ φιλαυτία εἶναι ἐγωϊσμός!
Νά μή ζητᾶμε, “ἐγώ νά σταθῶ, ἐγώ νά πάω στόν Παράδεισο”, ἀλλά νά νιώθομε γιά ὅλους αὐτή τήν ἀγάπη! Καταλάβατε;
Αὐτό εἶναι ταπείνωση!
Ἔτσι, ἄν ζοῦμε ἑνωμένοι, θά εἴμαστε μακάριοι, θά ζοῦμε στόν Παράδεισο!
Ὁ κάθε διπλανός μας, ὁ κάθε πλησίον μας εἶναι “σάρξ ἐκ τῆς σαρκός μας”! Μπορῶ ν’ ἀδιαφορήσω γι’ αὐτόν, μπορῶ νά τόν πικράνω, μπορῶ νά τόν μισήσω;

Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης