Όταν πήγα για πρώτη φορά στο Άγιο Όρος, δεν μπόρεσα να συναντήσω τον π. Παΐσιο, αν και ένιωθα επιτακτική την ανάγκη. Αλλά την επόμενη φορά και με τον τρόπο που περιγράφεται σε άλλο σημείο του βιβλίου, -μιλάμε για πριν από είκοσι πέντε χρόνια και βάλε- οδηγήθηκα στο κελί του, σε μια ερημιά κάπου στην ευρύτερη περιοχή των Καρυών.

Τον δρόμο γι' αυτή τη συνάντηση είχαν ανοίξει οι σποραδικές, εδώ κι εκεί, δυνατές αφηγήσεις ορισμένων που είχαν γνωρίσει τον Γέροντα και μιλούσαν για έναν φωτισμένο άνθρωπο, ο όποιος ήξερε να μεταδίδει γύρω του μηνύματα πνευματικής αφυπνίσεως και δυνατότητες απαλλαγής από οξύτατα προβλήματα που αντιμετώπιζαν πολλοί και οδηγούσαν συχνά σε μαρτυρικές καταστάσεις.

Αλλά, αισθάνομαι σήμερα επιτακτική την ανάγκη, με όλο το σεβασμό προς την ιερή μνήμη του Γέροντα, του οποίου η φήμη δικαίως έφθασε στα τετραπέρατα της Γης για τα εκλεκτά έργα του, να δηλώσω, επίσης: όλες εκείνες οι διηγήσεις, αφηγήσεις ή αναφορές στο πρόσωπο του π. Παΐσίου, μολονότι εν πολλοίς προκαλούσαν θαυμασμό, μάλιστα μέχρι σημείου πολλές απ' αυτές να συνεχίζουν και σήμερα να επιζούν μέσα μου, με έκαναν ελαφρώς να «κλωτσήσω», αρνούμενος να τις δεχτώ.

Ο λόγος ήταν ότι προέβαλαν, συνήθως, μια περιχρυσωμένη εικόνα για τον ενάρετο μοναχό, στην όποια κυριαρχούσαν μόνο αριστουργηματικά στοιχεία, ενώ συστηματικά παρασιωπάτε κάθε είδους ανθρώπινη ιδιότητα, γεγονός που ανάγκαζε πολλές φορές τον ίδιο τον π. Παΐσιο, να λέει:

«Βρε παιδί μου, υπάρχουν χριστιανοί που στο ζήλο και ενθουσιασμό τους δεν μπορούν να σκεφθούν σωστά και λένε πράγματα που είναι για γέλια. Καθημερινά έρχονται πολλοί, πιστεύοντας πώς θα δουν εδώ κάποιον με χαρακτηριστικά Αγίου. Δεν γνωρίζουν τον αγώνα που κι εμείς κάνουμε για να σταθούμε στα πόδια μας με τη χάρη του Θεού. Υπάρχει μεγάλη άγνοια και πνευματική σύγχυση. Βλέπεις, πολλοί περιμένουν από τούς άλλους να δουλέψουν για τον καταρτισμό τους, ξεχνώντας ότι και οι άλλοι έχουν την ίδια ανθρώπινη φύση, όπως κι αυτοί».

Ερώτηση Δηλαδή, αποτελεί νοθεία η άριστη εικόνα που έχει χτισθεί γύρω από το πρόσωπο σας;
Π. Παΐσιος Εγώ δεν ζήτησα ποτέ κάτι τέτοιο. Εγώ είμαι ένας απλός μοναχός με σοβαρές ελλείψεις και αδυναμίες.
Ερώτηση Δεν μπορείτε, όμως, να αρνηθείτε ότι, χάρη στις συμβουλές σας, πολλοί που βρίσκονταν σε σύγχυση η ζούσαν υπό κατάρρευση, ξεπέρασαν το πρόβλημα τους, έγιναν παραγωγικοί.
Π. Παΐσιος Δεν έκανα κάτι. Αλλά κι αν κάποιος βοηθήθηκε, είχα υποχρέωση να το κάνω. Μόνο που για ό,τι καλό κάνουμε οι άνθρωποι, η δόξα ανήκει στον εν Τριάδι Θεό.

Από το βιβλίο: «Τέσσερις ώρες με τον π.Παίσιο», εκδ. Επέκταση, 2006, Κατερίνη