Διαπιστώνουμε καθημερινά πόσο αδιάφοροι είμαστε για τα κοινά της πατρίδας μας. Κανείς, εκτός ολίγων μετρημένων στα δάκτυλα, δεν ενδιαφέρεται για το καλό του τόπου μας. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό τους συμφέρον. Έπαψαν να λειτουργούν τα αισθητήρια της αγάπης για τον τόπο μας, της υπερηφάνειας για το ένδοξο ιστορικό παρελθόν μας, για τους ήρωες και προασπιστές της ελευθερίας μας, για τους μεγάλους ευεργέτες του έθνους μας στους οποίους οφείλουμε τόσα πολλά, για εκείνους που για το καλό του κοινωνικού συνόλου θυσίασαν κι αυτή τη ζωή τους...
Αυτή η ετσιθελική αδιαφορία μας είχε, έχει και θα έχει το πικρό τίμημά της. Βλέπουμε κάθε μέρα στα φανάρια των δρόμων να συχνάζουν μετανάστες (sic), συγχωρείστε με, ήθελα να πω λαθρομετανάστες, να προσπαθούν με τον τρόπο τους να καταστήσουν τη χώρα μας εφαλτήριο τριτοκοσμικής χώρας. Και καλά μεν αυτοί εργάζονται στους δρόμους για την καθημερινή επιβίωσή τους, οι άρχοντες του τόπου μας αυτούς που ψηφίσαμε στις εκλογές, δεν βλέπουν ότι την πατρίδα μας την καταντήσαμε τριτοκοσμική χώρα κι αντί να εξευρωπαΐζεται , γίνεται πεδίο μάχης πολλές φορές μεταξύ αγανακτισμένων κατοίκων-οδηγών και των επίμονων καθαριστών των παρμπρίζ των φαναριών; Τι πρέπει τελικά να γίνει σε μια χώρα που κανείς από τους πολιτικούς μας δεν ενδιαφέρεται σε τελική ανάλυση να λύσει το θέμα αυτό;
Και να είναι μόνο αυτό; Προχθές με την πρεσβυτέρα μου ήμασταν σε κάποιο φανάρι και αναμέναμε να ανάψει το πράσινο για να περάσουμε. Κάποια στιγμή κι ενώ συζητούσαμε μεταξύ μας βλέπουμε κάποιον μπροστά στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μας να μας προτείνει να αγοράσουμε μια άσχημη εικόνα με πορνογραφικό υλικό που ντρέπομαι να το περιγράψω. Και καλά εμείς είμαστε μεγάλοι, τι θα συνέβαινε εάν πάνω στο αυτοκίνητο μας είχαμε συνεπιβάτες και τα μικρά παιδιά μας; Τι θα τους λέγαμε για το πορνογραφικό υλικό που απροκάλυπτα μας το πέταξαν μπροστά μας; Πώς θα σβήναμε από τα αγγελούδια μας αυτές τι άσχημες εικόνες; Είναι πλέον απαράδεκτη η συμπεριφορά των μεταναστών(λαθρο) εκείνων που παραεμπορεύονται τα πάντα για το χρήμα! Μα ακόμη περισσότερο υπεύθυνοι καθίστανται οι πολιτικοί άρχοντές μας που μας κυβερνούν και δεν ενδιαφέρονται για την προστασία μας. Τι τέλος πάντων πρέπει να γίνει σ’αυτό τον αιματοβαμμένο τόπο μας; Μήπως θα πρέπει να πάρουμε όλοι εμείς , οι καλοί και κατά πάντα νομοταγείς πολίτες της χώρας μας, το νόμο στα χέρια μας; Πού μας οδηγούν αυτές οι φιλοφροσύνες για τις φιλοξενίες των λαθρομεταναστών μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα της πατρίδας μας και μάλιστα όσων κόπτονται για την προστασία τους; Ποιος ελέγχει όλους αυτούς που στέκονται, αναρίθμητοι, στα φανάρια και μας αποδομούν απ’ότι όσιο και ιερό έχουμε; Τι υποκρισία, να πιάνουμε τους παιδεραστές και να πατάσσουμε την διακίνηση πορνογραφικού υλικού, και από την άλλη να αφήνουμε, ανεύθυνα, να καταστρέφονται εκατοντάδες ψυχές παιδιών που βλέπουν τη διαστροφή στους δρόμους και στα φανάρια των πόλεών μας;
Ποιος θα μας προφυλάξει από τυχόν επιδημίες που μπορεί να προκαλέσει η επιδείνωση ασθενειών ηπατίτιδας και άλλων ασθενειών που ανυποψίαστα μπορεί να προσβληθούμε, όταν ερχόμαστε σε επαφή με συνανθρώπους μας οι οποίοι δεν μπορούν να τηρούν τους όρους της προσωπικής υγιεινής τους; Ποιος από τις υγειονομικές αρχές ασχολείται με το θέμα της υγιεινής εκείνων των διαμερισμάτων με δύο ή τρία δωμάτια στα οποία συνωστίζονται κυριολεκτικά πάνω από 15 ή 20 άτομα; Τι υποκρισία αλήθεια; Οι υπηρεσίες της προστασίας υγείας της πατρίδας μας να ασχολούνται με το εάν ένα κατάστημα έχει σίτα στην τουαλέτα, και από την άλλη να σιωπά γι’αυτήν την μόνιμη απειλή της δημόσιας υγείας μας;
Μα ακόμη, τώρα που είναι περίοδος και εκλογών, τι κάνει η Δημοτική Αστυνομία με το θέμα του παραεμπορίου; Τίποτα. Όλα πρέπει να ησυχάσουν, τίποτα να μη χαλάσει την εικόνα του ειδώλου της δημοκρατίας μήπως και χαθούν ψήφοι. Τι υποκρισία στ’αλήθεια; Από τη μια να φορολογείται ο έλληνας καταστηματάρχης, να έχει τους ελέγχους του κράτους, να πληρώνει φόρους, ασφάλειες, υπαλλήλους και από την άλλη να ανθεί το παραεμπόριο στους δρόμους και να φεύγει έστω και το λίγο κέρδος υπέρ της δημόσιας υγείας των ελλήνων φορολογουμένων στο εξωτερικό;
Με πόση λύπη παρατηρώ ως εφημέριος καθημερινά να κλείνουν μαγαζιά της ενορίας μου που λίγο πριν καιρό τα εγκαινίασα για να βγαίνει ο άρτος ο επιούσιος; Ποιός θα αναλάβει τη σίτιση όλων εκείνων των οικογενειών που αναγκάζονται να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, όταν βλέπουν αυτήν την ξέφρενη αδικία να συντελείται στον ίδιο τους τον τόπο που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και οραματίστηκαν να ζήσουν; Και βλέπω κάθε μέρα τούτο το δυσάρεστο φαινόμενο, όχι μόνον να αφανίζεται η επαρχία, αλλά τώρα να ερημώνεται και η πόλη στην οποία πριν καιρό έσφυζε από ζωή και από φωνές!
Και τώρα καλούμαστε όλοι μας να ψηφίσουμε για τους Δήμους. Μα πώς να προχωρήσουμε σε κάποια εκλογή τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε τα σχέδια των υποψηφίων, πρωτίστως για την ασφάλεια του πολίτη αυτής της πατρίδας μας; Ειλικρινά, ως πνευματικός αισθάνομαι μία εγκατάλειψη από την πολιτεία. Διαισθάνομαι ότι και οι ίδιοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι και σύμβουλοι δεν ξέρουν τι να πουν και πώς να στηρίξουν τον πολίτη τους. Νομίζω τέλος οι εκλογές γίνονται για να γίνονται.
Μα, τέλος πάντων δεν υπάρχει ένας Έλληνας να μας πει ξεκάθαρα την αλήθεια; Δεν υπάρχει ένας πολιτικός να μας πει κάτι για την προστασία του πολίτη στον ίδιο τον τόπο μας; Γιατί πρέπει να καταφεύγει ο έλληνας του κέντρου της Αθήνας να πουλάει το σπίτι του και να βγαίνει έξω στην εξοχή για την ασφάλειά του; Ποιά είναι η προστασία ή η πολιτική της εξουσίας των πολιτικών μας αρχόντων μπροστά σ’αυτό το θέμα της εγκατάλειψης των εστιών των πολιτών αυτής της πόλεως, εν προκειμένω της Αθήνας; Πώς κάποιος τόσο εύκολα αναγκάζεται να εγκαταλείπει το σπίτι του, την περιουσία του, να τα πουλάει όσο όσο για να γλιτώσει από την επιδρομή των βαρβάρων, φοβούμενοι ότι γίνεται Άλωση της πόλεως, παρόμοια με εκείνη της Πόλεως; Δεν άκουσα κανέναν πολιτικό να φέρνει το θέμα στην επικαιρότητα. Γιατί αλήθεια; Δεν τους απασχολεί το θέμα ή συμβαίνει κάτι παρόμοιο μ΄εκείνο που συνετελέσθη σε άλλα κέντρα πρωτευουσών, όπως της Νέα Υόρκης πριν από πολλά χρόνια; Μήπως γίνεται και σχεδιάζεται κάτι άλλο που εμείς αγνοούμε τώρα και θα το καταλάβουμε μετά από πολλά χρόνια, όπως συνήθως συμβαίνει; Γιατί κανείς από τους Αθηναίους πολιτικούς μας δεν επιλέγει να κατοικήσει σήμερα σε περιοχές των Αθηνών, ως είναι η περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, της Κυψέλης, του Αγίου Παύλου, της οδού ψαρών στο σταθμό Λαρίσης, ή καλύτερα στο Βοτανικό; Γιατί αλήθεια δεν βλέπουμε τους πολιτικούς να επισκέπτονται τις χαβούζες της Αθήνας και εννοώ τις υποβαθμισμένες περιοχές και να ακούσουν εκείνους τους πολίτες που δεν έχουν χρήματα να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, όπως έκαναν και κάνουν άλλοι συνάνθρωποί τους;
Κι από την άλλη γιατί κανείς σήμερα δεν στιγμάτισε την κίνηση της δημόσιας προσευχής των μουσουλμάνων στο κέντρο της Αθήνας, στη θέα των ΜΜΕ που είναι οι κριτές της γης και των πάντων, ενώ ομιλούν τόσο εύκολα για χτυπήματα καμπανών που τους πειράζουν; Ενώ την ίδια ώρα κάποιοι πολιτισμένοι σφάζουν σε δρόμους και πλατείες βόδια για τη γιορτή τους και κανείς δεν παίρνει θέση γι’αυτές τις όμορφες θυσίες!!! της εξευρωπαϊσμένης πατρίδας μας, του 21ου αιώνα, όπως συνέβη στη οδό Γιάνναρη στα Κάτω Πατήσια για όσους αμφισβητήσουν τα γραφόμενα μου. Πώς αυτούς τους άθλους του αντιρατσισμού δεν εκθείασαν τα ΜΜΕ; Θα ήθελα να γράψω και άλλα πολλά όμως σταματώ για να βοηθήσω όλους μας να συνειδητοποιήσουμε τα παραπάνω και επανερχόμαστε.

Καλή αφύπνιση...

Πατήρ Θεμιστοκλής