Αυτές τις μέρες εκεί στρέφονται η σκέψη μας κι η καρδιά μας. Στην αγία γη, που αντήχησε κι η θεϊκή φωνή και άνθισε και κάρπισε στη θεϊκή ματιά Του. Στη γη που ακούμπησε με τα δάχτυλά Του ο Υιός του Θεού κι έφτιαξε πηλό δημιουργικό• που βάδισε μέσα στην κάψα του ήλιου της• που μέρεψε τούς ανέμους της και ησύχασε τα νερά της.
Στη γη που αφιλόξενη Τον αντίκρυσε για πρώτη φορά και σκληρά Τον είδε να κρέμεται στο ξύλο του Σταυρού.
Τη γη που γι' αυτήν θρήνησε και πόνεσε.
Στη γη του πόνου, την Αγία Γη. Αλλά και στη γη ταυτόχρονα της χαράς!
Εκεί ευαγγελίστηκε ο άγγελος στην Παρθένο. Εκεί έφτασε το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας των ανθρώπων στους ποιμένες. Εκεί από τα παντοδύναμα χέρια του Θεανθρώπου γιατρεύτηκαν κάθε είδους αρρώστιες και ελευθερώθηκαν από δεσμά σκληρά δυστυχισμένοι άνθρωποι. Εκεί αναστήθηκαν νεκροί και γέμισαν χαρά πονεμένες μάνες.
Εκεί αποκαλύφθηκε ο Θεός. Εκεί έστησε το θρόνο του Σταυρού Του. Εκεί έσπασε τα δεσμά του Άδη και σύντριψε τον θάνατο.
Εκεί έλαμψε και λάμπει το φως της Ανάστασης. Εκεί λαμπρός και Ωραίος, Νικητής αιώνιος, χάρισε την αληθινή χαρά στον άνθρωπο για πάντα.
Και τώρα πια, αγία γη, χαράς και φωτός, είναι κάθε Αγία Τράπεζα και κάθε καρδιά που Τον πιστεύει και Τον λατρεύει και συντονίζει τα βήματά της στην προσταγή Του.
Σεβαστικά στρεφόμαστε, αισθητά ή νοερά, στους αγίους τόπους, όπου «έστησαν οι πόδες» του Βασιλέα μας Χριστού.
Ικετευτικά Τον προσκαλούμε να βασιλεύει στη γη του πόνου και της χαράς, την ψυχή μας!

E. Βερονίκη

Περιοδικό «Η Δράσις μας», Τεύχος 458 - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2008