Πόσες φορές σε άγιο μικρό ρημοκκλησάκι απελπισμένος έμπαινα, γλυκεία μου Παναγία, μα στην εικόνα Σου μπροστά περνούσε το φαρμάκι και πλημμυρούσε μέσα μου αγνώριστη ευτυχία... Άχ, τη χρυσή εικόνα Σου και να τη βλέπω μόνο, το δάκρυ μου χαμόγελα, σαν βράχος δυναμώνω.

Ναι, μόνο να σε στοχασθώ, γλυκαίνετ' ή καρδιά μου, μοσχοβολούν τα σπλάγχνα μου, τριαντάφυλλα μυρίζω, καλοσυνεύω σαν μικρό παιδάκι, Παναγιά μου, και του παιδιού μου το ψωμί εις το φτωχό χαρίζω...

Εκείνος όπου του Θεού τη μάνα συλλογάται, στην αγκαλιά της αρετής, στη σκέπη Σου κοιμάται!

Αχιλλέας Παράσχος
Περιοδικό «τόλμη», Άυγουστος 2007