Ενώνοντας τα τρία δάκτυλά μας σφικτά και φέροντάς τα στο μέτωπό μας, απ’ όπου πρέπει να αρχίζουμε το σταυρό μας, ομολογούμε ότι πιστεύουμε στον ένα τρισυπόστατο ΘΕΟ, που αποτελείται, δηλαδή, από τρία πρόσωπα, αδιαίρετα και αχώριστα: Τον ΠΑΤΕΡΑ, το ΥΙΟ και το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, που κατοικεί στον Ουρανό. Από το μέτωπό μας πρέπει να φέρουμε το χέρι μας στη γαστέρα μας (κοιλιά μας) για να ομολογήσουμε, έτσι, ότι από τον Ουρανό ο ΥΙΟΣ ΛΟΓΟΣ του ΘΕΟΥ, ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας, κατέβηκε στη γη και φόρεσε την σάρκα του αμαρτωλού ανθρώπου, με την γέννησή ΤΟΥ από την γαστέρα της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. Αν δέν φορούσε ο ΧΡΙΣΤΟΣ την σάρκα τού ανθρώπου, για να κρύψει εκεί μέσα την ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ και ερχόταν στη γη, κοντά στους ανθρώπους, σαν ΘΕΟΣ όλη η κτίσις θα γινόταν στάχτη. Τόση είναι η δύναμις και η δόξα και η τιμή του ΣΩΤΗΡΟΣ. Από την γαστέρα μας φέρνουμε το χέρι μας στον δεξιό και τον αριστερό ώμο, για να ομολογήσουμε και να παραδεχτούμε, ότι ο αναμάρτητος ΧΡΙΣΤΟΣ σταυρώθηκε για τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Πρέπει να προσέχουμε το χέρι μας, και από το δεξιό και από το αριστερό πλευρό, να πάει στο ίδιο ύψος, για να κάνουμε πραγματικό σταυρό. Από τον αριστερό ώμο, τεντώνουμε το χέρι μας προς τα κάτω (προς τη γη) για να παραδεχθούμε, ότι ο ΣΩΤΗΡΑΣ, όσο το άγιό ΤΟΥ σώμα ήταν στον τάφο, κατέβηκε στον Άδη και ελευθέρωσε τους δικαίους, και όσους από τους αμαρτωλούς πίστεψαν σ’ αυτόν.

Φέρνοντας πάλι, το χέρι μας στο μέτωπό μας, στη γαστέρα μας, τον δεξιό και τον αριστερό ώμο, ομολογούμε και παραδεχόμαστε ότι ο ΣΩΤΗΡΑΣ, μετά την αγία ΤΟΥ Ανάσταση, ανέβηκε στους Ουρανούς και ότι, από εκεί μια μέρα που κανένας δεν γνωρίζει, που όμως, όπως λένε οι άγιοι Πατέρες, θα είναι Κυριακή (Κυριακή θα πει ημέρα ΚΥΡΙΟΥ) θα κατέβη πάλι, με μεγάλη δόξα, σαν τρομερός, αλλά δίκαιος Δικαστής, για να κρίνει εκείνη την ημέρα ζώντας και νεκρούς. Και εκείνους μεν, πού θα έχουν ζήση σύμφωνα με τον νόμο του ΘΕΟΥ σαν πραγματικοί Χριστιανοί (Χριστιανός θα πει άγιος) θα τους βάλει στα δεξιά ΤΟΥ, παίρνοντάς τους κοντά ΤΟΥ, στην αιώνιο ζωή, στον Παράδεισο, τους δε αμαρτωλούς, αριστερά ΤΟΥ, στέλνοντάς τους στην αιώνια κόλαση.

Αυτό σημαίνει το σημείο του σταυρού, που πρέπει να κάνουμε με μεγάλη ευλάβεια και φόβο ΘΕΟΥ, σκύβοντας το κεφάλι μας, ομολογώντας έτσι, πως είμαστε αμαρτωλοί και ανάξιοι δούλοι του ΘΕΟΥ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ παρακαλούμε: να μας στερεώσει στη στράτα τών έντολών ΤΟΥ, που αγίασε με το πανάγιο ΤΟΥ αίμα, να μας βοηθήσει να γίνουμε ταπεινοί, γιατί η ταπείνωση είναι ένα ρούχο ΘΕΪΚΟ (ένα ρούχο αγιοσύνης) και να μας αξιώσει η καρδιά μας, η ψυχή μας, να γίνει θρόνος δικός ΤΟΥ.

Τα δύο δάκτυλα του χεριού μας που κρατάμε διπλωμένα, όταν κάνουμε τον σταυρό μας, ο τέταρτος δάκτυλος και ο πέμπτος, σημαίνουν τις δύο φύσεις του ΧΡΙΣΤΟΥ: Δηλαδή, ενώ ήταν ΘΕΟΣ, έγινε και άνθρωπος, φορώντας την ανθρώπινη στολή (σάρκα) για την σωτηρία μας. Σημαίνουν, ακόμη, τα δύο δάκτυλα και τις δύο γεννήσεις του ΧΡΙΣΤΟΥ μας. Μία γέννηση από τον ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ, πριν από κάθε αιώνα, πριν από κάθε χρόνο.

Γι’ αυτό και ο ΧΡΙΣΤΟΣ, όπως και ο ΠΑΤΕΡΑΣ, καθώς και το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΆΓΙ0Ν, σαν ΘΕΟΣ, είναι αιώνιος. Και μια γέννηση από την ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ, χωρίς όμως να έχει δύο υποστάσεις (δύο υπάρξεις) ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΘΕΟΤΗΤΑ και ανθρωπότητα, αλλά ΜΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ, θεός και άνθρωπος, ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Όταν κάνουμε τον σταυρό μας, πρέπει να έχουμε μπρος στα μάτια, της ψυχής μας τον σταυρό πάνω στον οποίο καρφώθηκε ο ΧΡΙΣΤΟΣ για τις αμαρτίες μας. Να προσέχουμε να μη κάνουμε, ούτε τρίγωνο, ούτε Χ, ούτε άλλα σχήματα, ούτε να παίζουμε μαντολίνο αντί για σταυρό. Γιατί λέγει ο σατανάς: Όλοι αυτοί που παίζουν μαντολίνο αντί για σταυρό, όλοι είναι δικοί μου. Όταν ο ΧΡΙΣΤΟΣ βγήκε από το παλάτι του Πιλάτου, μετά την μαστίγωσή ΤΟΥ, όλη την ημέρα 60 στρατιώτες, φορτωμένος τον σταυρό, με πορεία προς τον Γολγοθά, άπειρες χιλιάδες Εβραίοι σαν μανιασμένα θηρία, γεμάτοι μίσος κατά του ΧΡΙΣΤΟΥ, άρχισαν να ουρλιάζουν, βρίζοντας, περιγελώντας, χτυπώντας, φτύνοντας εξευτελίζοντας τον ΧΡΙΣΤΟ μας. Και ο ΣΩΤΗΡΑΣ τα δέχτηκε όλα αυτά με υπομονή χωρίς να οργισθεί, χωρίς να παραπονεθεί, χωρίς να γογγύσει, για να μας δώσει μία εντολή: Ότι στη ζωή μας, εδώ στη γη, θα σηκώσουμε και μείς σταυρό, με υπομονή, χωρίς να γογγύσουμε, χωρίς να παραπονεθούμε χωρίς να οργισθούμε χωρίς να πούμε: Γιατί ΘΕΕ μου; Γιατί, χωρίς να σηκώσουμε σταυρό, δεν μπαίνουμε στον Παράδεισο. Ποιος είναι ο σταυρός; Οι δοκιμασίες, οι αρρώστιες ,οι φτώχειες οι θάνατοι προσφιλών μας προσώπων, οι κατατρεγμοί, οι κακίες του κόσμου, αδικίες, συκοφαντίες, διωγμοί κ.λπ. που θα μας κάμουν και που τα επιτρέπει όλα αυτά ο ΘΕΟΣ, για να μας συνεφέρη από τον κατήφορο της αμαρτίας που έχουμε πάρει και να μας κάνη να γυρίσουμε κοντά Του. Κάνοντας τον σταυρό μας όπως τον θέλει ο ΘΕΟΣ, είναι σαν να δίνουμε μια υπόσχεση στο ΘΕΟ πως, όταν το θελήσει ΕΚΕΙΝΟΣ, θα σηκώσουμε αυτόν τον σταυρό, με υπομονή, χωρίς να δειλιάσουμε, χωρίς να λυγίσουμε, χωρίς να γογγύσουμε αφού είναι για την σωτηρία της ψυχής μας.

Πως πρέπει να στεκόμαστε εις την Εκκλησίαν;
Η Εκκλησία είναι ο Ουρανός της γης. Είναι το Σπίτι του ΘΕΟΥ. Και αφού είναι ΣΠΙΤΙ του ΘΕΟΥ, είναι παρών εκεί ο ΚΥΡΙΟΣ. Και όπου είναι ο ΣΩΤΗΡ, είναι παρούσα και η Ακολουθία ΤΟΥ. Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ στα δεξιά ΤΟΥ. Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος στα αριστερά TOΥ. Όλοι οι άγιοι Προπάτορες, Πατέρες, Προφήτες, Απόστολοι, Μάρτυρες, Όσιοι, Άγγελοι, Αρχάγγελοι κ.λπ.
Στην Εκκλησία βρίσκονται όλα τα Ιερά Προσκυνήματα της Ιερουσαλήμ. Το άγιον δισκάριον, που είναι στην Αγία Πρόθεση, παριστάνει την φάτνη που γεννήθηκε ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Ο αστερίσκος που μπαίνει πάνω από το δισκάριο, σημαίνει το αστέρι που οδήγησε τους Μάγους στην προσκύνηση του ΧΡΙΣΤΟΥ. (Όπως λένε οι Άγιοι Πατέρες, οι Μάγοι που ξεκίνησαν για να προσκυνήσουν τον ΧΡΙΣΤΟ από την Περσία, ήταν τρεις Βασιλιάδες, ή τρεις Πρίγκιπες. Το αστέρι που οδηγούσε τους Μάγους και που φαινόταν ναι την ημέρα, γιατί ήταν πιο λαμπερό και από τον ήλιο, ήταν Άγγελος ΚΥΡΙΟΥ, σχηματισμένος σε αστέρι) . Η Αγία πρόθεσις παριστάνει το σπήλαιο που γεννήθηκε ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Η Αγία Λόγχη σημαίνει την λόγχη που χτύπησε την αγία πλευρά του ΔΕΣΠΟΤΟΥ μας, ο δε σπόγγος, τον σπόγγο, που πότισε με ξύδι τα μαραμένα από τους πόνους, χείλια του ΧΡΙΣΤΟΥ μας. Η Αγία Τράπεζα παριστάνει το τραπέζι πάνω στό οποίο έκαμε ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας στους Αποστόλους τον μυστικό δείπνο, πριν από την σταύρωσή ΤΟΥ. Σημαίνει, επίσης, τον Πανάγιο Τάφο του Σωτήρος, μέσα στον οποίο ο λειτουργός Ιερέας και ο Διάκος θάβουν, σαν τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο, το ΆΓΙΟΝ ΣΩΜΑ. Βλέπεις τον αέρα που κάνει μετά ο Ιερέας πάνω από το ΆΓΙΟΝ ΣΩΜΑ και το ΤΙΜΙΟ ΑΙΜΑ του ΚΥΡΙΟΥ; Σημαίνει, τον βράχο που κύλησαν οι Εβραίοι πάνω από τον τάφο του ΚΥΡΙΟΥ. Σημαίνει, επίσης, η Αγία Τράπεζα, τον θρόνο του ΚΥΡΙΟΥ, το δε Άγιον Ευαγγέλιον που είναι πάνω στην Αγία Τράπεζα, παριστάνει τον ΥΙΟΝ και ΛΟΓΟΝ του ΘΕΟΥ τον ΧΡΙΣΤΟ μας, γιατί με το στόμα του ΧΡΙΣΤΟΥ μίλησε ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ. Βλέπεις το ειλητόν; Αυτό σημαίνει το σεντόνι με το οποίο τύλιγαν το Πανάγιο Σώμα του ΣΩΤΗΡΟΣ.

Η Εκκλησία αποτυπώνει την σταύρωση, την ταφή και την ανάσταση του ΚΥΡΙΟΥ.

Για όλα αυτά, πρέπει με φόβο ΘΕΟΥ, πίστη και ευλάβεια, να μπαίνουμε και να στεκώμαστε μέσα στην Εκκλησία. Ο Άγιος Βασίλειος και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στις λειτουργίες που έγραψαν με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος, έγραψαν και ξεχωριστή ευχή για κείνους πού στέκονται στήν Εκκλησία, με φόβο ΘΕΟΥ, πίστη και ευλάβεια. Σ' όλη την διάρκεια της Λειτουργίας πρέπει να στεκόμαστε σε στάση προσοχής, έχοντας τα μάτια στραμμένα προς τη γη, γιατί από χώμα της γης πλαστήκαμε και εκεί θα ξαναγυρίσει το σώμα μας μετά τον θάνατό μας, ή σε μια εικόνα, όντας αφοσιωμένοι στη ΘΕΙΑ Λειτουργία με το νου μας, την ψυχή μας, την καρδιά μας, με ταπείνωση, χωρίς να γυρίζουμε το βλέμμα μας εδώ και εκεί. Χωρίς να ενδιαφερόμαστε να δούμε ποιος πέρασε από κοντά μας γιατί η περιέργεια είναι αμαρτία. Χωρίς να αφήνουμε το νου μας να τον πάρει ο σατανάς σε διάφορες σκέψεις, την ώρα της λειτουργίας. Χωρίς να μιλάμε στην Εκκλησία, γιατί τότε κάνουμε μεγάλη αμαρτία και προκαλούμε την οργή του ΘΕΟΥ. Διότι ο Οίκος του ΘΕΟΥ δεν είναι τόπος συζητήσεων, αλλά οίκος προσευχής, τάξεως, ειρήνης και κατανύξεως. Διότι προσευχή θα πει ομιλία με τον ΘΕΟ. Χωρίς να φεύγουμε πριν από την απόλυση. Έχοντας μπροστά μας το βάρος από τις αμαρτίες μας, σαν τον Απόστολο Πέτρο, ο οποίος έως ότου παραδώσει την ψυχή του στον ΚΥΡΙΟ, κάθε φορά που άκουγε αλέκτορα (πετεινό) να λαλή, έκλαιγε με λυγμούς, γιατί θυμόταν ότι κάποτε, πριν λάβει ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ, είχε αρνηθεί τον ΧΡΙΣΤΟ. Ζητώντας από τον ΘΕΟ, με το στόμα της ψυχής μας, με φωνή ζητιάνου και όχι σαν να ΤΟΝ διατάζουμε, το έλεός ΤΟΥ, σαν τους εγκληματίες, που όταν δικάζονται στο δικαστήριο, μη έχοντας τι να απολογηθούν για τα εγκλήματά τους, ζητούν το έλεος των δικαστών. Οι γυναίκες να είναι σεμνά ντυμένες γιατί, όπου υπάρχει γύμνια είναι εκεί παρόν και ο σατανάς. Χωρίς αρώματα. Χωρίς βαψίματα στα χείλη και τα νύχια, γιατί τότε είναι εικόνα του σατανά. διότι οι Άγιοι Πατέρες τον σατανά τον παριστάνουν με αίμα στα χείλια και στα νύχια, από τις ψυχές που καταπίνει συνεχώς. Να στέκονται στο γυναικωνίτη με φόβο Θεού, γυρισμένες προς το Ιερόν, χωρίς να παρακολουθούν ποιος έρχεται και ποιος φεύγει, διότι η εκκλησία δεν είναι θέαμα, δεν είναι τόπος από κοσμικές επιδείξεις, αλλά σπίτι προσευχής, κατανύξεως και λουτρού πνευματικού. Κάθε άλλη αντίθετη στάση και συμπεριφορά μας στην εκκλησία έχει σαν αποτέλεσμα την οργή του ΘΕΟΥ.

Ο Εκκλησιασμός πρέπει να γίνεται κάθε Κυριακή και εορτή. Η 6η Αγία Οικουμενική Σύνοδος, στον Π' Κανόνα ορίζει, ότι όποιος λείψει τρεις Κυριακές από την Εκκλησία, αφορίζεται. Αν λέγουν οι Άγιοι Πατέρες, παρακολουθούμε με κατάνυξη, με φόβο ΘΕΟΥ και ευλάβεια τις θείες λειτουργίες, έχουμε τον ίδιο μισθό από τον ΚΥΡΙΟ σαν να επήγαμε να προσκυνήσουμε τους Αγίους Τόπους.

- Νήστευε Τετάρτη και Παρασκευή και την αγία Σαρακοστή. Ο ΚΥΡΙΟΣ στο όρος Σαραντάριον ενήστευσε 40 ημέρες. Διά τούτο και ονομάσθη Σαραντάριον. Επίσης μας έδωσε εντολή να διώχνουμε τα δαιμόνια με νηστεία και προσευχή. Ο ΞΘ’ Αποστολικός Κανών τιμωρεί με αφορισμόν εκείνους που δεν νηστεύουν Τετάρτην, Παρασκευήν και την Αγία Σαρακοστή. Αν λόγω ασθενείας, ο Πνευματικός σου επιτρέψει κατάλυση, αναπλήρωσε την νηστεία με προσευχή.
- Σπεύδε στην Εκκλησία από τον όρθρο. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ εσταυρώθη και διά τις δικές σου αμαρτίες, συ τι ανταπέδωκες; Γίνε απόστολος και φέρε ψυχές στο στράτευμα του ΣΩΤΗΡΟΣ. Διάβαζε τις Αγίες Γραφές (Παλαιά και Καινή Διαθήκη, Αγίους Πατέρες). Οι Άγιες Γραφές είναι τα χείλη του ΧΡΙΣΤΟΥ, ο λόγος, η διαθήκη του ΘΕΟΥ. Βάζε ανά 12 μετάνοιες πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Ελεών πτωχούς, δανείζεις ΘΕΟ. Εχθρούς συγχώρει και προσεύχου υπέρ αυτών καθώς έπραξεν ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Ότι κάνεις, πράξε το με ταπείνωση για να γίνει δεκτό από τον ΘΕΟ.
- Εξομολογήσου στον Ιερέα τις αμαρτίες σου. Όχι τις δικαιολογίες των αμαρτιών σου. Ο ΚΥΡΙΟΣ λέγει «ου προφάσεις εν αμαρτίες». Δηλαδή: στην αμαρτία δεν υπάρχει δικαιολογία. Πρόσεχε τι σκέφτεται για σένα ο ΘΕΟΣ και όχι ο κόσμος.
- Έχε υπ’ όψιν σου, ότι μια ημέρα, αργά ή σύντομα, θα τελειώσει αυτή η ζωή σου και μια νέα ζωή θα αρχίσει στα Ουράνια ή στο σκότος της κολάσεως, ανάλογα με τα έργα σου. Όταν τα άψυχα βουνά θα διατηρούν την ύπαρξή τους έως εκεί που θέλει ο ΘΕΟΣ, ο άνθρωπος που είναι εικόνα του ΘΕΟΥ δεν θα είναι αιώνιος. Ετοίμασε λοιπόν τον εαυτό σου, αν θέλεις να γίνεις κληρονόμος της Βασιλείας του ΘΕΟΥ, όπως ο ΘΕΟΣ το προστάζει, και ο ΟΠΟΙΟΣ αφήνει τον κάθε άνθρωπο ελεύθερο να κάνει το καλό, αν θέλει ή το κακό. Συ όμως κάνε μόνο το καλό, αν θέλεις να γίνεις υιός του ΘΕΟΥ και κληρονόμος της Αιωνίου ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ.

Εντολή Θεού του Υψίστου: «Ουκ έστε σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα ΚΥΡΙΩ ΤΩ ΘΕΩ σου εστί πας ποιών ταύτα». Δηλαδή: Η γυναίκα δεν πρέπει να φοράει ανδρικά ρούχα, όυτε ο άνδρας γυναικεία ρούχα. Διότι είναι μισητόν στον ΘΕΟ το πρόσωπο εκείνο που κάνει αυτά. (Δευτερονόμιον, κεφ. 22, 5). Διότι, λέγουν οι Άγιες Γραφές, σε όλα πρέπει να υπάρχει η τάξη, η σεμνότητα, η αγνότητα, ο χωρισμός του αρσενικού από το θηλυκό που όρισε ο ΘΕΟΣ.

Σκέψου, πως στέκεται η γη, ο ήλιος, το φεγγάρι, τα αστέρια. Στο χάος, στο κενό. Είπεν (διέταξεν) ο ΘΕΟΣ και έγιναν. Στήσε και συ, αν μπορείς, στον αέρα ένα κομμάτι «μπαμπάκι». Σκέψου ότι, μετά τον θάνατοό σου, το σώμα σου θα το φάνε τα σκουλήκια. Επιτρέπεται λοιπόν να πορεύεσαι αντίθετα προς το θέλημα ΤΟΥ ΘΕΟΥ; Μάθε λοιπόν, στο σώμα σου να κάνει υπακοή στην ψυχή σου, και στην ψυχή να κάνει υπακοή στο θέλημα του ΘΕΟΥ για να γίνεις κληρονόμος της ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. Αμήν.