19η ημέρα Εορτίων Αγίου Ελευθερίου - οδού Αχαρνών
24 Dec, 2022
Τελευταία ἡμέρα τῶν ΕΟΡΤΙΩΝ 2022 σήμερα Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου καὶ οἱ ἐκδηλώσεις μας ἄρχισαν μὲ Ἑσπερινὸ καὶ Παράκληση στὴν Ἁγία Ἀναστασία τὴν Φαρμακολύτρια.
Ἀκολούθησε ἡ ὁμιλία τῆς ἡμέρας ἀπὸ τὸν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Δανιὴλ Ψωῖνο, Ἱεροκήρυκα καὶ Προϊστάμενο τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Ἁγ. Τριάδος Πειραιῶς μὲ θέμα: «Ἡ ἀσκηση τῆς ἀγάπης-Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος».
Ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἐλευθερίου - ὁδοῦ Ἀχαρνῶν, π. Θεμιστοκλῆς Χριστοδούλου, καλωσόρισε τὸν π. Δανιὴλ Ψωῖνο εὐχόμενος γιὰ τὴν γιορτή του καὶ μεταφέροντας τὴν ἀγάπη καὶ τὶς εὐχὲς τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Ἱερωνύμου τοῦ Β΄ ποὺ εὐλόγησε τὴν παρουσία του στὰ ΕΟΡΤΙΑ 2022.
Ὁ π. Δανιὴλ ἐξέφρασε τὴν χαρά του ποὺ βρίσκεται στὴν ἐνορία τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου, εὐχαρίστησε πρῶτα τὸν Ἅγιο Θεὸ καὶ τὸν Ἅγιο Ἐλευθέριο καὶ κατόπιν τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο γιὰ τὴν ἄδεια καὶ εὐλογία ποὺ ἔδωσε νὰ παραστῆ στὶς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου. Εὐχαρίστησε ἐπίσης τὸν π. Θεμιστοκλῆ καὶ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο γιὰ τὴν πρόσκληση.
Ξεκινώντας τὴν ὁμιλία του τόνισε τὴν δυσκολία τοῦ θέματός του, καθόσον αὐτὸ ἀπαιτεῖ προσεκτικὴ προσέγγιση, λεπτομερῆ ἀνἀλυση ἀλλὰ καὶ βίωμα. Ἔχει νὰ κάνη μὲ δύο λέξεις ἰδιαίτερες, πολὺ λεπτὲς καὶ σημαντικές. Πρόκειται γιὰ τὶς λέξεις ἄσκηση καὶ ἀγάπη ποὺ περιγράφουν ἀνώτερες καταστάσεις, πραγματικότητες, βιώματα, ποὺ ἐξανθρωπίζουν τὸν ἄνθρωπο, λεπτύνουν τὴν ψυχή του, καλλιεργοῦν τὴν καρδιά του, τὸν καθιστοῦν ὄντως ἄνθρωπο καὶ μάλιστα ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ.
Στὴν συνέχεια ἀνέλυσε τὶς δύο λέξεις καὶ ἐμβάθυνε στὸ νόημά τους. Εἰδικότερα ἀνέφερε:
α) Γιὰ τὴν ἄσκηση: Ἡ λέξη μᾶς παραπέμπει σὲ κάτι δύσκολο, ἐπίπονο, κάτι ποὺ ἀπαιτεῖ κόπο, ἱδρώτα, ταλαιπωρίες, θυσίες, παραχωρήσεις, πολυμέτωπο ἀγώνα. Στὰ κοσμικὰ πράγματα ἡ λέξη παραπέμπει στὴν ἐκγύμναση τοῦ σώματος μὲ στόχο τὴν καλὴ φυσικὴ κατάσταση καὶ τὴν ὡραία σωματικὴ ἐμφάνιση ἢ ἐξαιρετικὲς ἐπιδόσεις σὲ κάποιο ἄθλημα. Στὰ πνευματικὰ ἡ ἄσκηση σημαίνει κακοπάθεια καὶ βία, πράγματα ποὺ μὲ τὸ κοσμικὸ πνεῦμα ἀπωθοῦν. Πνευματικὰ ὅμως σημαίνουν τὸν ἀγώνα κατὰ τῆς κακῆς μας ἐπιθυμίας, τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, ποὺ κρυβουμε μέσα μας. Σημαίνει ἐπίσης τὴν προσπάθεια ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τὶς ἀνέσεις, τὸ βόλεμα, τὶς εὐκολίες καὶ τὴν καλοπέραση. Καὶ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι μαθημένος στὶς πολλὲς εὐκολίες, πρᾶγμα ποὺ εἶναι κακό, ὅταν ὁδηγῆ στὸ κακῶς ἐννοούμενο βόλεμα. Ἡ κακοπάθεια εἶναι νὰ φύγω ἀπὸ αὐτὰ καὶ νὰ θέσω τὸν ἑαυτό μου σὲ μία ταλαιπωρία, νὰ θέσω τὸν ἑαυτό μου σὲ κίνηση, νὰ ἐνεργήσω, νὰ δεχθῶ τὴν ταλαιπωρία ποὺ μοῦ προκαλοῦν ἄνθρωποι καὶ καταστάσεις. Εἶναι ἡ ἑκούσια ἀνάληψη προσπάθειας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸν ζυγὸ τῆς ἁμαρτίας. Ἡ γυμναστικὴ τῆς ψυχῆς μᾶς ὁλοκληρώνει ὡς ἀνθρώπους. Ἡ προσπάθεια ἐκκοπῆς τοῦ ἁμαρτωλοῦ φρονήματος μᾶς ὁδηγεῖ σὲ μία ἄρτια κατάσταση καὶ σὲ ἀπόλαυση θεϊκῶν δωρεῶν: εὔκολα ἐφαρμόζουμε τὸν θεϊκὸ νόμο, εὔκολα κάνουμε ὑπομονή, καθαίρεται ἡ καρδιά, μετανοοῦμε εἰλικρινά, ἐλέγχουμε τὸν νοῦ μας. Ὁ ἀσκούμενος ἄνθρωπος ἔχει ἀδιάκριτη ἀγάπη.
β) Γιὰ τὴν ἀγάπη: Εἶναι κένωση, ἄδειασμα, ταπείνωση. Ὁ Χριστός μας κενώθηκε γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου καὶ ἡ κένωσή Του τὸν ὁδήγησε στὸν Σταυρό. Πέθανε ἀπὸ ἀγάπη, γιὰ νὰ ζήσουμε ἐμεῖς.
Ἡ ἀγάπη εἶναι αὐτοπαραίτηση ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ Ἐγώ. Εἶναι ἡ τέχνη νὰ δίνης, ὄχι νὰ παίρνης. Καὶ εἶναι τέχνη, διότι ἔχει ἕναν ὁλόκληρο μηχανισμό: προϋποθέτει τὴν ταπείνωση κι αὐτὴ μὲ τὴν σειρά της τὴν ὑπακοὴ στὴν ἐντολὴ καὶ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ μοιάσουμε σ’ Ἐκεῖνον γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀγαπήσουμε.
Ἡ ἀγάπη ἐπίσης εἶναι νὰ πέφτης χίλιες φορὲς στὴ φωτιὰ καὶ νὰ μὴ χορταίνης μ’ αὐτή σου τὴν προσφορά. Εἶναι ἡ δύναμη, μὲ τὴν ὁποία κερδίζουμε τὸν ἀδελφό μας. Εἶναι θυσία, σταυρός, προσφορά. Δὲν νοεῖται χριστιανικὴ ζωὴ χωρὶς ἄσκηση, χωρὶς ἄσκηση ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ταυτότητά μας. Ἄν αὐτὴ ἡ ταυτότητα μπῆ στὴν καρδιά μας, θὰ μάθουμε νὰ ἀγαπᾶμε. Κι ὅποιος ἔχει ἀγάπη, ἔχει τὸν Θεὸ μέσα του, φανερώνει τὸν Θεό, ποὺ εἶναι ἀγάπη.
Ἀσκῶ τὴν ἀγάπη σημαίνει ἔχω ἀγάπη καὶ προσπαθῶ νὰ τὴν μοιραστῶ. Ἄν τὴν κρατήσω γιὰ μένα, γίνεται κάτι κακό. Ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν ἑαυτό μου γίνεται φιλαυτία καὶ ναρκισσισμός, γιὰ τὰ χρήματα φιλαργυρία, γιὰ τὰ πράγματα φιλοκτημοσύνη. Καλὴ ἀγάπη εἶναι αὐτὴ ποὺ προσφέρεται θυσιαστικὰ στοὺς ἀνθρώπους.
Ἡ κατὰ φύσιν κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νὰ ἀγαπᾶ. Ἡ ἀγάπη ἐκφράζεται μὲ φροντίδα, μὲ λεπτότητα, μὲ διακριτικότητα, χωρὶς προϋποθέσεις καὶ ἀνταλλάγματα. Ἐλευθέρως καὶ μὲ σεβασμὸ στὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Ἀγαπᾶμε ἐκ τοῦ σύνεγγυς, γιατὶ ἡ ἀγάπη θέλει ἐπαφή, γεφυρώνει χάσματα. Ἀποδεχόμαστε τὸν ἄλλον ὅπως εἶναι, ἀγαπᾶμε μὲ πίστη. Ἄν πιστεύω στὸν Θεό, μπορῶ νὰ ἀγαπῶ ἀληθινά. Χωρὶς πίστη ἡ ἀγάπη εἶναι συμφεροντολογική, ἡδονιστική. Ἡ ἀγάπη εἶναι ζωτικὸ στοιχεῖο, δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε χωρὶς αὐτήν.
Ἡ ἀγάπη εἶναι ἄσκηση. Εἶναι ἆθλος, γιατὶ τὸ μεγάλο ἐμπόδιο εἶναι ὁ ἑαυτός μας. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σ’ αὐτὴ τὴν ἄσκηση, γιατὶ εἶναι ὄχημα ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν Θεό, ἀφοῦ πρῶτα συναντήσουμε τὸν ἄνθρωπο.
Στὸ Ἐνοριακὸ Ἀρχονταρίκι ὁ π. Δανιὴλ συζήτησε μὲ τὸ ἀκροατήριο καὶ ἀπάντησε σὲ ἐρωτήσεις του.
Στὴν συνέχεια ἔγινε Μικρὸ Ἀπόδειπνο μετὰ Χαιρετισμῶν στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ ἡ Μονολόγιστη Εὐχή.
Οἱ ἐκδηλώσεις μας τελείωσαν μὲ Ἀγρυπνία, τὴν ὁποία τέλεσε ὁ π. Δανιὴλ Ψωῖνος. Ἔψαλε ὁ κ. Θεολόγος Χριστοδούλου, φοιτητὴς τοῦ Τμήματος Φωτογραφίας καὶ Ὀπτικοακουστικῶν Μέσων ΠΑ.Δ.Α.
Ἀκολούθησε ἡ ὁμιλία τῆς ἡμέρας ἀπὸ τὸν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Δανιὴλ Ψωῖνο, Ἱεροκήρυκα καὶ Προϊστάμενο τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Ἁγ. Τριάδος Πειραιῶς μὲ θέμα: «Ἡ ἀσκηση τῆς ἀγάπης-Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος».
Ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἐλευθερίου - ὁδοῦ Ἀχαρνῶν, π. Θεμιστοκλῆς Χριστοδούλου, καλωσόρισε τὸν π. Δανιὴλ Ψωῖνο εὐχόμενος γιὰ τὴν γιορτή του καὶ μεταφέροντας τὴν ἀγάπη καὶ τὶς εὐχὲς τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Ἱερωνύμου τοῦ Β΄ ποὺ εὐλόγησε τὴν παρουσία του στὰ ΕΟΡΤΙΑ 2022.
Ὁ π. Δανιὴλ ἐξέφρασε τὴν χαρά του ποὺ βρίσκεται στὴν ἐνορία τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου, εὐχαρίστησε πρῶτα τὸν Ἅγιο Θεὸ καὶ τὸν Ἅγιο Ἐλευθέριο καὶ κατόπιν τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο γιὰ τὴν ἄδεια καὶ εὐλογία ποὺ ἔδωσε νὰ παραστῆ στὶς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου. Εὐχαρίστησε ἐπίσης τὸν π. Θεμιστοκλῆ καὶ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο γιὰ τὴν πρόσκληση.
Ξεκινώντας τὴν ὁμιλία του τόνισε τὴν δυσκολία τοῦ θέματός του, καθόσον αὐτὸ ἀπαιτεῖ προσεκτικὴ προσέγγιση, λεπτομερῆ ἀνἀλυση ἀλλὰ καὶ βίωμα. Ἔχει νὰ κάνη μὲ δύο λέξεις ἰδιαίτερες, πολὺ λεπτὲς καὶ σημαντικές. Πρόκειται γιὰ τὶς λέξεις ἄσκηση καὶ ἀγάπη ποὺ περιγράφουν ἀνώτερες καταστάσεις, πραγματικότητες, βιώματα, ποὺ ἐξανθρωπίζουν τὸν ἄνθρωπο, λεπτύνουν τὴν ψυχή του, καλλιεργοῦν τὴν καρδιά του, τὸν καθιστοῦν ὄντως ἄνθρωπο καὶ μάλιστα ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ.
Στὴν συνέχεια ἀνέλυσε τὶς δύο λέξεις καὶ ἐμβάθυνε στὸ νόημά τους. Εἰδικότερα ἀνέφερε:
α) Γιὰ τὴν ἄσκηση: Ἡ λέξη μᾶς παραπέμπει σὲ κάτι δύσκολο, ἐπίπονο, κάτι ποὺ ἀπαιτεῖ κόπο, ἱδρώτα, ταλαιπωρίες, θυσίες, παραχωρήσεις, πολυμέτωπο ἀγώνα. Στὰ κοσμικὰ πράγματα ἡ λέξη παραπέμπει στὴν ἐκγύμναση τοῦ σώματος μὲ στόχο τὴν καλὴ φυσικὴ κατάσταση καὶ τὴν ὡραία σωματικὴ ἐμφάνιση ἢ ἐξαιρετικὲς ἐπιδόσεις σὲ κάποιο ἄθλημα. Στὰ πνευματικὰ ἡ ἄσκηση σημαίνει κακοπάθεια καὶ βία, πράγματα ποὺ μὲ τὸ κοσμικὸ πνεῦμα ἀπωθοῦν. Πνευματικὰ ὅμως σημαίνουν τὸν ἀγώνα κατὰ τῆς κακῆς μας ἐπιθυμίας, τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, ποὺ κρυβουμε μέσα μας. Σημαίνει ἐπίσης τὴν προσπάθεια ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τὶς ἀνέσεις, τὸ βόλεμα, τὶς εὐκολίες καὶ τὴν καλοπέραση. Καὶ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι μαθημένος στὶς πολλὲς εὐκολίες, πρᾶγμα ποὺ εἶναι κακό, ὅταν ὁδηγῆ στὸ κακῶς ἐννοούμενο βόλεμα. Ἡ κακοπάθεια εἶναι νὰ φύγω ἀπὸ αὐτὰ καὶ νὰ θέσω τὸν ἑαυτό μου σὲ μία ταλαιπωρία, νὰ θέσω τὸν ἑαυτό μου σὲ κίνηση, νὰ ἐνεργήσω, νὰ δεχθῶ τὴν ταλαιπωρία ποὺ μοῦ προκαλοῦν ἄνθρωποι καὶ καταστάσεις. Εἶναι ἡ ἑκούσια ἀνάληψη προσπάθειας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸν ζυγὸ τῆς ἁμαρτίας. Ἡ γυμναστικὴ τῆς ψυχῆς μᾶς ὁλοκληρώνει ὡς ἀνθρώπους. Ἡ προσπάθεια ἐκκοπῆς τοῦ ἁμαρτωλοῦ φρονήματος μᾶς ὁδηγεῖ σὲ μία ἄρτια κατάσταση καὶ σὲ ἀπόλαυση θεϊκῶν δωρεῶν: εὔκολα ἐφαρμόζουμε τὸν θεϊκὸ νόμο, εὔκολα κάνουμε ὑπομονή, καθαίρεται ἡ καρδιά, μετανοοῦμε εἰλικρινά, ἐλέγχουμε τὸν νοῦ μας. Ὁ ἀσκούμενος ἄνθρωπος ἔχει ἀδιάκριτη ἀγάπη.
β) Γιὰ τὴν ἀγάπη: Εἶναι κένωση, ἄδειασμα, ταπείνωση. Ὁ Χριστός μας κενώθηκε γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου καὶ ἡ κένωσή Του τὸν ὁδήγησε στὸν Σταυρό. Πέθανε ἀπὸ ἀγάπη, γιὰ νὰ ζήσουμε ἐμεῖς.
Ἡ ἀγάπη εἶναι αὐτοπαραίτηση ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ Ἐγώ. Εἶναι ἡ τέχνη νὰ δίνης, ὄχι νὰ παίρνης. Καὶ εἶναι τέχνη, διότι ἔχει ἕναν ὁλόκληρο μηχανισμό: προϋποθέτει τὴν ταπείνωση κι αὐτὴ μὲ τὴν σειρά της τὴν ὑπακοὴ στὴν ἐντολὴ καὶ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ μοιάσουμε σ’ Ἐκεῖνον γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀγαπήσουμε.
Ἡ ἀγάπη ἐπίσης εἶναι νὰ πέφτης χίλιες φορὲς στὴ φωτιὰ καὶ νὰ μὴ χορταίνης μ’ αὐτή σου τὴν προσφορά. Εἶναι ἡ δύναμη, μὲ τὴν ὁποία κερδίζουμε τὸν ἀδελφό μας. Εἶναι θυσία, σταυρός, προσφορά. Δὲν νοεῖται χριστιανικὴ ζωὴ χωρὶς ἄσκηση, χωρὶς ἄσκηση ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ταυτότητά μας. Ἄν αὐτὴ ἡ ταυτότητα μπῆ στὴν καρδιά μας, θὰ μάθουμε νὰ ἀγαπᾶμε. Κι ὅποιος ἔχει ἀγάπη, ἔχει τὸν Θεὸ μέσα του, φανερώνει τὸν Θεό, ποὺ εἶναι ἀγάπη.
Ἀσκῶ τὴν ἀγάπη σημαίνει ἔχω ἀγάπη καὶ προσπαθῶ νὰ τὴν μοιραστῶ. Ἄν τὴν κρατήσω γιὰ μένα, γίνεται κάτι κακό. Ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν ἑαυτό μου γίνεται φιλαυτία καὶ ναρκισσισμός, γιὰ τὰ χρήματα φιλαργυρία, γιὰ τὰ πράγματα φιλοκτημοσύνη. Καλὴ ἀγάπη εἶναι αὐτὴ ποὺ προσφέρεται θυσιαστικὰ στοὺς ἀνθρώπους.
Ἡ κατὰ φύσιν κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νὰ ἀγαπᾶ. Ἡ ἀγάπη ἐκφράζεται μὲ φροντίδα, μὲ λεπτότητα, μὲ διακριτικότητα, χωρὶς προϋποθέσεις καὶ ἀνταλλάγματα. Ἐλευθέρως καὶ μὲ σεβασμὸ στὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Ἀγαπᾶμε ἐκ τοῦ σύνεγγυς, γιατὶ ἡ ἀγάπη θέλει ἐπαφή, γεφυρώνει χάσματα. Ἀποδεχόμαστε τὸν ἄλλον ὅπως εἶναι, ἀγαπᾶμε μὲ πίστη. Ἄν πιστεύω στὸν Θεό, μπορῶ νὰ ἀγαπῶ ἀληθινά. Χωρὶς πίστη ἡ ἀγάπη εἶναι συμφεροντολογική, ἡδονιστική. Ἡ ἀγάπη εἶναι ζωτικὸ στοιχεῖο, δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε χωρὶς αὐτήν.
Ἡ ἀγάπη εἶναι ἄσκηση. Εἶναι ἆθλος, γιατὶ τὸ μεγάλο ἐμπόδιο εἶναι ὁ ἑαυτός μας. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σ’ αὐτὴ τὴν ἄσκηση, γιατὶ εἶναι ὄχημα ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸν Θεό, ἀφοῦ πρῶτα συναντήσουμε τὸν ἄνθρωπο.
Στὸ Ἐνοριακὸ Ἀρχονταρίκι ὁ π. Δανιὴλ συζήτησε μὲ τὸ ἀκροατήριο καὶ ἀπάντησε σὲ ἐρωτήσεις του.
Στὴν συνέχεια ἔγινε Μικρὸ Ἀπόδειπνο μετὰ Χαιρετισμῶν στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ ἡ Μονολόγιστη Εὐχή.
Οἱ ἐκδηλώσεις μας τελείωσαν μὲ Ἀγρυπνία, τὴν ὁποία τέλεσε ὁ π. Δανιὴλ Ψωῖνος. Ἔψαλε ὁ κ. Θεολόγος Χριστοδούλου, φοιτητὴς τοῦ Τμήματος Φωτογραφίας καὶ Ὀπτικοακουστικῶν Μέσων ΠΑ.Δ.Α.
Tags: