Σήμερα, στὸ πλαίσιο τῆς δράσης Ἡ πράσινη ἐνορία μας, οἱ ἐνορίτες τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου - ὁδοῦ Ἀχαρνῶν συνέβαλαν στὴν ἀνακύκλωση ἀλουμινίου προσκομίζοντας τενεκεδάκια ἀναψυκτικῶν καὶ ἄλλων ποτῶν. Ἡ δράση αὐτή, ποὺ λειτουργεῖ καθ’ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ ἔτους, ἔχει σκοπὸ νὰ βοηθήση τὰ πτωχὰ παιδιὰ τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς.

Τὸ ἀπόγευμα έτελέσθη ὁ Ἑσπερινὸς καὶ στὴν συνέχεια Ἱερὰ Παράκληση στὸν Ἅγιο Παΐσιο τὸν Νέο Ἁγιορείτη.



Ἀκολούθησε ἡ ὁμιλία τῆς ἡμέρας ἀπὸ τὸν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Διονύσιο Κατερίνα, Προϊστάμενο τοῦ Ἱ.Ναοῦ Ἁγ. Παρασκευῆς τοῦ ὁμωνύμου Δήμου Ἀττικῆς, μὲ θέμα: «Ἡ διάκριση τοῦ νὰ διακρίνουμε τὰ ἀδιάκριτα».



Μὲ τὸν χειμαρρώδη λόγο του καὶ μιὰ ἐκπληκτικὴ πλαστικότητα στὴν ἀφήγηση περιστατικῶν, ὁ π. Διονύσιος Κατερίνας ἀνέπτυξε τὴν σημασία τῆς διάκρισης στὴν ζωἠ τοῦ ἀνθρώπου καὶ δὴ τοῦ χριστιανοῦ. Ξεκινώντας τὴν ὁμιλία του μὲ τὴν ρήση τῶν πατέρων «Μείζων πασῶν τῶν ἀρετῶν ἡ διάκρισις», τόνισε ὅτι ὅλες οἱ ἀρετὲς ποὺ καταπραΰνουν τὰ πάθη πρέπει νὰ ἀσκοῦνται μὲ διάκριση. Ὁ τρόπος δὲ μὲ τὸν ὁποῖο θὰ μπορέση ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀσκηθῆ στὴν ἀρετὴ τῆς διακρίσεως εἶναι ἡ σιωπή, τὴν ὁποία διδάσκει ὁ Ἰησοῦς μὲ τὴν στάση του ἐνώπιον τοῦ Πιλάτου καὶ ἡ Παναγία μας μὲ τὸν σιωπηλό της βίο. Ἡ διακριτικὴ σιωπή, ὅπως χαρακτηριστικὰ εἶπε ὁ π. Διονύσιος, ἀφήνει τὸν Θεὸ νὰ κάνη τὸ ἔργο του. Μπροστὰ στὴν ἀδιακρισία τοῦ ἀνθρώπου ποὺ θεωρεῖ ὅτι τὰ γνωρίζει ὅλα καὶ ἔχει ἀπαντήσεις γιὰ ὅλα, ὁ Θεὸς ἀλλάζει τὶς ἐρωτήσεις.

Ἡ διάκριση, ὑπογράμμισε ὁ π. Διονύσιος, μᾶς βοηθᾶ νὰ μὴν κρίνουμε ἐπιπόλαια, νὰ ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ καὶ νὰ μὴν κρίνουμε τὰ ἀδιάκριτα καὶ ἀνεξερεύνητα μυστήριά Του. Πολλὲς φορὲς ἀπὸ τὴν ἀδιακρισία μας βλέπουμε μόνο τὰ φαινόμενα, τὰ ὁποῖα ἀπατοῦν καὶ ἐξαπατοῦν.



Στὴν πνευματική μας ζωἠ λόγῳ ἀδιακρισίας δὲν μποροῦμε νὰ διακρίνουμε τὴν δύναμη τοῦ σατανᾶ ποὺ εἰσβάλλει ἀδιάκριτα στὶς καρδιές μας. Γιὰ νὰ διακρίνουμε τὶς μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου, πρέπει νὰ ἀποκτήσουμε τὴν διάκριση τῶν ὁρίων ἀνόδου ἢ καθόδου χωρὶς νὰ ἐθελοτυφλοῦμε. Στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς διακρίσεως θὰ μᾶς βοηθήση ἡ ἐπαφή μας μὲ τὸν πνευματικό.



Ἡ διάκριση εἶναι ἀπαραίτητη καὶ στὴ δημόσια ζωή μας. Αὐτὴ θὰ μᾶς βοηθήση νὰ δοῦμε ποῦ εἶναι τὸ ψεῦδος καὶ ποῦ ἡ ἀλήθεια, ποιόν νὰ ἀκολουθήσουμε καὶ ποιόν νὰ ἀποφύγουμε, θὰ μᾶς δώση τὰ σωστὰ κριτήρια νὰ ἐκλέξουμε τοὺς κατάλληλους ἄρχοντες. Ὅταν ἀποτυγχάνουμε στὴν ἐκλογή μας, σημαίνει ὅτι δὲν ἔχουμε τὴν διάκριση νὰ τοὺς ζυγίσουμε μὲ τὸ Εὐαγγέλιο. Ἐν τέλει μᾶς βοηθᾶ νὰ ἀντιληφθοῦμε ὅτι ὁ μόνος σωτήρας μας εἶναι ὁ Χριστός.



Στὴν ἰδιωτική μας ζωὴ ἡ διάκριση μᾶς δίνει τὴν δυνατότητα νὰ διαφυλάξουμε τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα μας ἀπὸ ἐπίδοξους δολιοφθορεῖς, νὰ γνωρίζουμε σὲ ποιόν θὰ δώσουμε τὴν καρδιά μας, νὰ μὴν ἐπιμένουμε σὲ πρόσωπα καὶ καταστάσεις ποὺ δὲν ὑπάρχει προοπτικὴ, νὰ μὴν κάνουμε κακὲς ἐπιλογὲς στὴν ἐπιλογὴ προσώπων, νὰ ἀγαπᾶμε ἔστω κι ἄν πονᾶμε, νὰ μετανιώνουμε καὶ νὰ διακρίνουμε τὰ ἀδιάκριτα δάκρυα καὶ τὴν θέση μας ὡς θύτου καὶ ὡς θύματος. Νὰ διακρίνουμε πότε εἶναι ἀληθινὴ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ πότε εἶναι «ἀγαπισμός». Ἡ Ἐκκλησία μᾶς μαθαίνει νὰ ἀληθεύουμε ἐν ἀγάπῃ. Οὔτε ἀγάπη χωρὶς ἀλήθεια, διότι ὁδηγεῖ σὲ συμβιβασμούς, οὔτε ἀλήθεια χωρὶς ἀγάπη, διότι ὁδηγεῖ σὲ φανατισμούς. Ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς γονεῖς εἶναι ἀναγκαία ἡ διάκριση, γιὰ νὰ διακρίνουν τὴν σωστὴ στάση τους ἀπέναντι στὰ «θέλω» τῶν παιδιῶν τους γιὰ νὰ μὴ τὰ καταστρέψουν.



Ἔκλεισε τὴν ὁμιλία του μὲ τὴν εὐχὴ νὰ μᾶς δώση ὁ Θεὸς τὴν διάκριση νὰ διακρίνουμε τὰ ἀδιάκριτα ἴχνη Του στὸν χάρτη τῆς ζωῆς μας, γιὰ νὰ μείνουμε στὴν στοργικὴ ἀγκαλιά Του τώρα καὶ αἰωνίως.



Στὴν συνέχεια ἔγινε τὸ Μικρὸν Ἀπόδειπνον μετὰ Χαιρετισμῶν στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ συναπτὰ ἡ Μονολόγιστη εὐχή.



Ἡ ἡμέρα ἔκλεισε μὲ Ἀγρυπνία, στὴν ὁποία λειτούργησε ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Παναγιώτης Κατσικερός, Ἐφημέριος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Ἁγ. Τριάδος τῆς Ἱ.Μ. Πειραιῶς. Ἔψαλε ὁ κ. Θεολόγος Χριστοδούλου, φοιτητὴς τοῦ Τμήματος Φωτογραφίας καὶ Ὀπτικοακουστικῶν Μέσων τοῦ ΠΑ.Δ.Α.