Αυτή η αγάπη που δίνει νόημα στο ανθρώπινο πρόσωπό μας, πρέπει να προεκταθεί, πέρα από τους συνανθρώπους μας, σε όλα τα επίπεδα της Δημιουργίας. Όπως θα έλεγε ο Fyodor Dostoevsky (1821-81), «Αγαπάτε τη Δημιουργία του Θεού και στην ολότητα της μα και στο κάθε της κομματάκι. Αγαπάτε το κάθε φυλλαράκι, την κάθε αχτίδα του Θεού. Αγαπάτε τα ζώα, αγαπάτε τα φυτά, αγαπάτε το κάθε τι».

Δεν συμμερίζομαι τους θρήνους και κοπετούς των πολιτικών μας και των διαφόρων «φορέων» για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Τα δάκρυά τους δεν είναι ειλικρινή, γιατί κανένας πολιτικός δεν πονάει και δεν τολμά να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για τη σωτηρία του περιβάλλοντος. Για να είμαστε όμως ειλικρινείς ούτε κι εμείς, άτομα και λαοί, είμαστε πρόθυμοι να κάνομε κάτι για το περιβάλλον μας.

Καθώς βαθαίνει ἡ κρίση καί ἡ ὕφεση συγκλονίζει τήν χώρα μας οἱ ἐκβιασμοί τῆς Κυβέρνησης διά στόματος τοῦ Ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν ἀποδεικνύουν ἐναργέστατα τήν βασιμότητα τῆς γνωστῆς δήλωσης τοῦ πρ. Διευθύνοντος Συμβούλου τοῦ ΔΝΤ περί «προεκλογικῶν ὑπογείων διαδρομῶν» διά τήν οἰκονομική ὑποδούλωση καί ἐξαθλίωση τῆς χώρας μέ στοχοθεσία τήν ἀπομείωση τῶν οἰκονομικῶν της ἀξιῶν καί μεγεθῶν καί τήν ἁρπαγή τοῦ φυσικοῦ της πλούτου καί τῶν βασικῶν ὑποδομῶν της σέ ἐξευτελισμένες τιμές ἐφαρμόζοντας τήν γνωστή μέθοδο τῶν ἁρπακτικῶν τοῦ διεθνιστικοῦ συστήματος.

Σήμερα η Εθνική Αναγέννηση δεν θα έχει πολεμική μορφή όπως τότε. Θα έχει ειρηνικό περιεχόμενο, πολιτιστικό, ηθικό, κοινωνικό. Αλλά θα βασίζεται και πάλι σε αξίες και ιδανικά. Η Ελλάς μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά. Δεν μπορεί, όμως να ζει χωρίς ιδανικά. Ας ξαναδώσουμε στα παιδιά μας την πίστη στον θεό, την φιλοπατρία, την τεκμηριωμένη πεποίθηση για τη διαχρονική πορεία του Ελληνισμού και θα δούμε τη νέα γενιά να δημιουργεί και να αναδημιουργεί μία καινούργια Ελλάδα.

Η μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, την οποία η Εκκλησία μας εορτάζει και πανηγυρίζει λαμπρά, φέρνει στη σκέψη όλων των πιστών το τρίτο Πρόσωπο της Τριαδικής Θεότητας, το Πνεύμα το Άγιο, τον Παράκλητο κι' αυτό διότι, το Θείο Αυτό Πρόσωπο είναι ο πρωτοστάτης αυτής της εορτής. Η κάθοδός Του στον κόσμο την ευλογημένη εκείνη ημέρα της Πεντηκοστής, στο υπερώο της Ιερουσαλήμ σήμανε μια νέα εποχή για την πορεία του κόσμου και την ιστορία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου Β΄
Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες που περνάει ο τόπος μας, ο δημόσιος λόγος γίνεται δύσκολο άθλημα. Από τη μια είναι δημοφιλής η ανέξοδη επιλογή να γίνει καταγγελτικός, αλλά κινδυνεύει να χάσει την επαφή με την πραγματικότητα, αν προσπαθήσει να γίνει παρηγορητικός και ενισχυτικός. Και όμως, πρέπει να αρθρωθεί λόγος.

- Στην εποχή που ζούμε, απάντησε ο στάρετς, φθάσαμε σε τέτοια χλιαρότητα στην πίστη και σε τέτοια έλλειψη ευαισθησίας ως προς την κοινωνίαν μας με τον Θεό, που έχουμε απομακρυνθή ολοκληρωτικά από την αληθινή χριστιανική ζωή. Διάφορα χωρία της Αγίας Γραφής μας φαίνονται σήμερα παράξενα. Παραδείγματος χάριν, διαβάζουμε ότι ο Απόστολος Παύλος εμποδίσθηκε από το Άγιο Πνεύμα να κηρύξη τον λόγο στην Ασίαν, άλλα, ότι το Πνεύμα τον συνώδευσε όταν πήγε στη Μακεδονία.

Ἡ μητέρα του εἶχε μόνο ἕνα μάτι...
Ντρεπόταν γι' αὐτήν, κι ὧρες - ὧρες τήν μισοῦσε!!!
Ἡ δουλειά της ἦταν μαγείρισσα στή φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε γιά τούς φοιτητές καί τούς καθηγητές, γιά νά βγάζει τά ἔξοδά τους... Δέν ἤθελε νά τοῦ μιλάει, γιά νά μήν μαθαίνουν οἱ ἄλλοι, ὅτι εἶναι παιδί μιᾶς μητέρας μέ ἕνα μάτι.

O Γέροντας Πορφύριος έζησε σ΄ αυτόν τον κόσμο προσφέροντας την αγάπη του σε όλους. Μέσα από την εσωτερική κατάσταση που ζούσε σκόρπιζε γύρω του γαλήνη και ειρήνευε κάθε ψυχή που τον πλησίαζε. Λίγα λόγια για την αγάπη έτσι όπως τη βίωνε ο Γέροντας και έχουν καταγραφεί σε βιβλία σχετικά με τη ζωή του παραθέτουμε προς όλους όσους αγωνίζονται.

O θάνατος είναι το πιο σκληρό κι αδυσώπητα αναπόφευκτο γεγονός της ζωής μας. Ο Επίκουρος έλεγε πως δεν πρέπει να φοβόμαστε το θάνατο, γιατί «όσο ζει ένας άνθρωπος, ο θάνατος δεν υπάρχει και, όταν υπάρχει ο θάνατος, ο άνθρωπος αυτός δεν ζει πια». Όμως δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον θάνατο και την φθορά. Θέλουμε να τον αποφύγουμε, όπως και τον πόνο, την στεναχώρια, τις αρρώστιες.