Η Ινδικτιώνα είναι ένας γενικότερος τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία τη γέννηση του Χριστού ή για την ακρίβεια από το 3 π.Χ. Η 1η Σεπτεμβρίου, η αρχή του εκκλησιαστικού έτους, αποτελεί την αρχή της Ινδίκτου. Τότε τελείται η ακολουθία της Ινδίκτου σε συνδυασμό με τη θεία λειτουργία για την ευλογία του εκκλησιαστικού έτους.

Ὁ ἅγιος Μάξιμος διδάσκει ὅτι οἱ δαίμονες, λαμβάνοντες ἀφορμὴ ἀπὸ τὰ πάθη ποὺ ὑπάρχουν στὴν ψυχή, κινοῦν τοὺς ἐμπαθεῖς λογισμούς, διὰ τῶν ὁποίων πολεμοῦν τὸν νοῦ καὶ ἐκβιάζουν αὐτὸν νὰ ἔλθη σὲ συγκατάθεση τῆς ἁμαρτίας. Γίνεται μεγάλη μάχη γιὰ νὰ αἰχμαλωτισθῆ ὁ νοῦς καὶ νὰ προσελκυσθῆ στὸν ἐμπαθῆ λογισμό.

Ακριβώς πάνω από τον δρόμο μου είναι ένα χωράφι με δύο άλογα. Από απόσταση, κάθε άλογο φαίνεται φυσιολογικό. Αλλά εάν σταματήσεις το αυτοκίνητό σου, ή περπατήσεις κοντά, θα παρατηρήσεις κάτι ιδιαίτερο...
Το κοίταγμα στα μάτια του ενός αλόγου θ' αποκαλύψει ότι είναι τυφλό. Ο ιδιοκτήτης του διάλεξε να μην το θανατώσει, αλλά έφτιαξε ένα καλό σπίτι γι' αυτό. Τούτο από μόνο του είναι συγκινητικό.

Η Νίνα, ένα κοριτσάκι γύρω στα δέκα χρόνια, ήταν το τρίτο παιδί μιάς οικογένειας που ζούσε στο Δυτικό Κασάι (του Κογκό). Τα δύο προηγούμενα αδελφάκια της, δύο αγόρια,έχουν αφήσει πολύ νωρίς αυτό τον κόσμο,χαρίζοντας στην Νίνα τον τίτλο της μοναχοκόρης και του μοναχόπαιδου.

Ο ευσεβής και ταπεινός, δίκαιος, άγιος και απόγονος θρησκευόμενης οικογένειας που συνδέεται με συγγένεια και με την Παρθένο Μαρία, ζει απλά και φτωχικά στην έρημο κηρύττοντας στον λαό του Ισραήλ και μεταφέροντας το ελπιδοφόρο μήνυμα της έλευσης του Θεανθρώπου. Προετοιμάζει την «οδόν του Κυρίου».

Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει τίποτε συγκεκριμένο, επειδή όλα τα στοιχεία της ζωής του χάθηκαν σε καιρούς ανωμαλίας.
Τα μόνα στοιχεία που έχομε αναφορικά με τον Άγιο είναι η εύρεση της εικόνας του, γύρω στα 1500 μ.Χ., σύμφωνα με τα συναξάρια, ή κατ' άλλους γύρω στα 1355-1369 μ.Χ. Άλλοι υποστηρίζουν πως η εικόνα του Αγίου βρέθηκε στη Ρόδο και άλλοι στην Κύπρο.

Ναι, στον λαό μας υπάρχει άσβεστο το βλογημένο καντηλάκι της αγάπης, και σαν παρουσιαστεί αφορμή, μονομιάς ανάβει μια πανηγυρική φωτοχυσία... Τώρα κατάλαβα καλά πως όλοι οι Έλληνες έχουνε μέσα τους τούτο το τίμιο ξύλο, κι ας μη φαίνεται, ας το κρύβει ο χαρακτήρας τους. Κακοί, αληθινά κακοί κι αμετακίνητοι πολύ λίγοι υπάρχουνε ανάμεσα μας...

Τι να πρωτοθυμηθείς; Πώς να ξεχωρίσεις εκείνο ή το άλλο από τη μορφή της Θεοτόκου και να παραλείψεις τα υπόλοιπα; Όλη η προσωπικότητα της θα είναι πάντοτε για τους χριστιανούς ο δρόμος προς την αγιότητα, ο πολικός αστέρας που θα μας κατευθύνει προς τον Ζωοδότη Χριστό, ο πλέον ολοκληρωμένος τρόπος ζωής που όλοι επιθυμούμε.

Η μεγαλόπνοη δράση του Πατροκοσμά δέχθηκε πολλές ερμηνείες, αναζητήθηκαν διάφορες σκοπιμότητες και επισημάνθηκαν ανάλογοι στόχοι. Θεωρήθηκε «εθνικιστής», «κοινωνικός επαναστάτης», «δημοτικιστής» κ.ά. Οι τοποθετήσεις όμως αυτές μάλλον τον αδικούν, διότι είναι ευδιάκριτη η πατερικότητά του. Ο άγιος Κοσμάς ανήκε ολόκληρος στην ορθόδοξη πατερική παράδοση, είχε ευρύ πατερικό πνεύμα και οι στόχοι και τα μέσα του καθορίζονταν από τη ζωή και πράξη της Εκκλησίας.

Κάποτε έβαλα να κάψω κάτι σκουπίδια και είδα ξαφνικά να πετάγεται πέντε μέτρα ψηλά από το έδαφος ένα φλεγόμενο αντικείμενο. Ήταν ένας μικρός ξύλινος σταυρός που κατά λάθος είχε βρεθεί στα σκουπίδια. Τί ήταν αυτό; Το ότι πολλοί άνθρωποι σήμερα πιστεύουν στο Θεό, κάνουν το καλό και πέφτουν, αλλά δεν μένουν στο χώμα, σηκώνονται, αυτό δεν είναι θαύμα;