«Υπομονής έχετε χρείαν» (Εβρ. 10:36). Η σοφή συμβουλή δεν είναι δική μου, αλλά του αποστόλου Παύλου. Να υπομείνετε, λοιπόν. Με την υπομονή κερδίζεται η σωτηρία της ψυχής, ή μάλλον αγοράζεται σαν ακριβό εμπόρευμα.
Υπομονή! Υπομονή και γενναιοψυχία!

Εἶναι ὄντως λυπηρό, ὅτι τὸν μέγα θησαυρὸν ποὺ πήραμε στὸ ἅγιο βάπτισμα, δηλαδὴ τὴν υἱοθεσίαν, καὶ κατέχουμε αὐτόν, κατὰ τὸν Ἀπόστολον (Β´ Κορ. 4,7), ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσι, ἀγνοοῦμε. Καὶ γι᾿ αὐτὸ εὔκολα ραθυμοῦμε, εὔκολα ἀδιαφοροῦμε, εὔκολα καταφρονοῦμε, καὶ μ᾿ ἕνα λόγο εὔκολα πίπτομεν.
Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔλαβε τὴν χάρη καὶ ἀπέθανε μὲ αὐτήν. Μακαριότερος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔζησε καὶ τὴν ηὔξησε, τὴν ἐμαγάλωσε καὶ ἔπειτα ἐκοιμήθη.

Τό σῶμα ζεῖ ὅταν κατοικεῖ μαζί καί ἡ ψυχή, ἐνῶ ἡ ψυχή ζεῖ ὅταν κατοικεῖ μέσα της ὁ Θεός!
Ἔτσι, ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἔχουν μέσα τους ζωντανές ψυχές καί ἄλλοι πού ἔχουν πεθαμένες!

Ὅσιος Ἀρσένιος Μπόκα

Μία ἀπὸ τὶς προφητεῖες τῶν Θεοφανείων λέγει:
«Εὐφράνθητι, ἔρημος διψῶσα». Ἔρημος διψῶσα, ἔλα νὰ εὐφρανθῆς, διότι θὰ ἀποκτήσης τόσο νερό, ὥστε θὰ γίνης πηγή, κατακλυσμός.
«Ἔρημος διψῶσα» εἶναι ἡ στεγνὴ γῆ, ἡ κατάξερη, ἡ γῆ ποὺ τῆς λείπει παντελῶς ἡ ἰκμάδα καὶ ἡ δύναμις, τῆς λείπει ὁ Θεός. Αὐτὴ ἡ ἔρημος ἡ διψῶσα, ποὺ μπορεῖ νὰ γεμίση ἀπὸ τὸν Κύριον...

Kαὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. Kαὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. Kαὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. Eἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ...

Ἡ λέξη «σ΄ ἀγαπῶ» εἶναι ταπεινό πρᾶγμα νά τήν λές. Δέν λέγεται. Κερδίζεται σιωπηλά μέ τήν προσωπικότητα πού φτιάνεις.
Φτιάνεσαι κι ὁ ἄλλος τρελαίνεται μαζί σου. Καλλιεργεῖσαι καί κοιτᾶς νά τό κρύψεις κιόλας. Ἀλλά ὁ ἄλλος τό νιώθει καί ἑλκύεται.
Ἃμα ἀγαπᾶς καί δέ ζητᾶς τήν ἀγάπη τῶν ἄλλων, ὃλοι θά ἔρχονται κοντά σου. Εἶναι μυστικό. Μυστικά θά τούς ἀγαπᾶς καί ἐκεῖνοι θά τό καταλαβαίνουν καί θά σοῦ στέλνουν κι ἀπό μακριά ἀκόμη τά καλά τους αἰσθήματα. Κατάλαβες;
– Τί νά καταλάβω; Πῶς ὄρη μετακινοῦνται;

Ἡ ἀνισότητα εἶναι σοφότερη καὶ προτιμότερη ἀπὸ τὴν ἰσότητα. Ἡ ἀνισότητα ἔχει τοποθετηθεῖ στὸ ἴδιο τὸ θεμέλιο τοῦ κτιστοῦ κόσμου. Θὰ πρέπει νὰ χαιρόμαστε μὲ τὴν ἀνισότητα αὐτὴ καὶ ὄχι νὰ ἐπαναστατοῦμε ἐναντίον της, ἐπειδὴ τὴν τοποθέτησε ἡ ἀγάπη καὶ ὄχι τὸ μίσος, ἡ σύνεση καὶ ὄχι ἡ παραφροσύνη. Δέν εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ἄσχημη ἐπειδὴ λείπει ἡ ἰσότητα, ἀλλὰ ἐξαιτίας τῆς ἔλλειψης ἀγάπης...

Νά τί θά πεῖ, μέ ἁπλά λόγια: Βλέπεις ἕναν φτωχό πού ζητάει ἐλεημοσύνη; Ἀναγνώρισε σ' αὐτόν τόν ἀδελφό σου καί ἐλέησέ τον, ἀντικρίζοντας στό πρόσωπό του τόν ἴδιο τόν Χριστό.
Σέ ἐπισκέπτεται ἕνας ἄνθρωπος γνωστός ἤ καί ἄγνωστος; Δέξου τον ὅπως θά δεχόσουνα τόν Κύριο, ἄν σοῦ χτυποῦσε τήν πόρτα. Ἀγκάλιασέ τον μέ τήν ἀγάπη σου, φιλοξένησέ τον μέ χαρά καί συζήτησε μαζί του πνευματικά θέματα.
Βλέπεις ἕναν κληρικό; Ἀναγνώρισέ τον ὡς ποιμένα τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ, πού ἔργο του εἶναι νά ἀναγεννᾶ πνευματικά καί νά καθοδηγεῖ τούς ἀνθρώπους πρός τήν αἰωνιότητα.

«Οὐδέν ἀπρονόητον». Τίποτε τό ὁποῖο δέν εἶναι κάτω ἀπό τήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχει στή κτίση, λέει ὁ Μέγας Βασίλειος. Ὁ Κύριος εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ παντός, ὅλων τῶν κτισμάτων, ὅλων τῶν κτιστῶν, ἀλλά καί ὁ συντηρητής καί ὁ φροντιστής ὅλων τῶν κτισμάτων καί ὅλων τῶν λογικῶν κτισμάτων, τῶν ἀγγέλων καί τῶν ἀνθρώπων, καί τῶν δαιμόνων∙ αὐτοί ὅμως ἐξέπεσαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, διότι παροίκουσαν τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Θεός ὡς παντογνώστης, γνωρίζει τά πάντα, ἀλλά δέν προορίζει, δέν προκαθορίζει τήν πρόοδο καί τήν ἁγιότητα ἤ τήν κακότητα τῶν ἀνθρώπων.

Ο πατήρ Ευμένιος έλεγε ότι, κάποιο βράδυ, αφού ετοίμασε τον πατέρα Νικηφόρο και τον έβαλε να κοιμηθή, πήγε κι αυτός στο κελλάκι του να αναπαυθή. Δεν τον έπαιρνε, όμως, ο ύπνος. Είχε μια έντονη ανησυχία, μήπως κάτι δεν έκανε καλά, μήπως δεν έκλεισε καλά τη σόμπα. Αυτά και άλλα πολλά περνούσαν άπ’ τον λογισμό του.
Σηκώνεται, λοιπόν, και πηγαίνει στο κελλάκι του Παππούλη. Για να μη τον ενοχλήση, αν τον είχε πάρει ο ύπνος, θεώρησε καλό να μη κτυπήση την πόρτα, ούτε να πή το “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών...