Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μία οικογένεια που ζούσε στο βουνό.
Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του...

Σοφάδες Καρδίτσας,
Μάιος 1954,
Προσευχὴ παιδιῶν στὴν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς μετὰ τὸν φονικὸ σεισμό των 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
Στην Ἑλλάδα τοῦ σήμερα τὶ κάνουν τὰ παιδιὰ;
oἱ γονείς ἄραγε γονατίζουν ὅταν προσεύχονται;

"Φῶς ταῖς τρίβοις μου"

Μετά το τέλος μιας ομιλίας που έκανα στην Πάτρα, ήρθε κάποιος και μου λέει:
- κ. Παναγόπουλε όπως τα είπες στην ομιλία, πρέπει να πάω στην Εκκλησία;
- Ναι στην Εκκλησία...
- Μα είναι οι παπάδες στην Εκκλησία!

Μια φορά κι έναν καιρό ένας άρχοντας καλός και αγαθός, ελεήμων και εύσπλαχνος, θέλησε να κάνει έναν μοναχικό περίπατο στο γειτονικό δάσος. Στον δρόμο που πήγαινε, συνάντησε έναν ζητιάνο με αξιολύπητη εμφάνιση, ο οποίος του ζήτησε ελεημοσύνη.
Τον ευσπλαχνίστηκε και, γενναιόδωρος καθώς ήταν, άδειασε τις τσέπες του στα χέρια του.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ:
Ο Έλληνας δεν αισθάνεται δούλος γιατί δεν υποδουλώθηκε ποτέ πραγματικά.
Στα χρόνια της Ρωμαϊκής κατοχής "ο κατακτημένος κατέκτησε τον κατακτητή με το πνεύμα του..."
Στα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας,δεν έχασε το μπούσουλα. Διατήρησε τη συνοχή και τη συνέχειά του. Διατήρησε το ελληνικό του στίγμα ακόμη και τη στιγμή που δεν υπήρχε ούτε σπιθαμή γης ελληνική.

Διάλογος με καθηγητή:
– Προσευχή;
Κοιτάξτε, δέν μοῦ ἀρέσουν τά ἀστεῖα πρωΐ-πρωΐ.
– Γιατί ἀστεῖο, κύριε; Κάθε πρωΐ δέν κάνουμε προσευχή πρίν νά μποῦμε στίς τάξεις;
Ἀφοῦ σήμερα ἔβρεχε καί δέν κάναμε ἔξω, γιατί νά μήν κάνουμε στήν τάξη;

Κάνατε μεγάλα σπίτια αλλά μικρότερες οικογένειες,
Πάτε στο φεγγάρι αλλά δεν πάτε στον γείτονα,
Κατακτήσατε το διάστημα αλλά καταστρέφετε την γη,
Έχετε περισσόοτερες γνώσεις αλλά λιγότερη κρίση,
Έχετε πολλά υπάρχοντα αλλά λιγότερες αξίες,
Έχετε πλατύτερους δρόμους αλλά και στενότερα μυαλά...

Ο πρώτος της σκοπός ήταν να προστατεύει τα ρούχα της...

Αλλά επίσης:
Υπηρέτησε ως "γάντι" για να αποσύρει το τηγάνι από τη φωτιά...
Υπηρέτησε ως "μαντήλι" για να στεγνώνει τα δάκρυα των παιδιών αλλά και να καθαρίζει τα βρώμικα από το παιχνίδι πρόσωπά τους...
Στο κοτέτσι την χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει τα αυγά...
Όταν πήγαιναν επισκέψεις με την ποδιά έκρυβε τα ντροπαλά παιδιά...

Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί κλείνουν τα σύννεφα τότε που τα χωράφια είναι διψασμένα και ανοίγουν τότε που η βροχή δεν χρειάζεται;
Γιατί η φύση σάστισε από το έγκλημα των ανθρώπων και απαρνήθηκε την ευταξία της.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί τα χωράφια βγάζουν βαρύ καρπό...

Μια φτωχή και πολύτεκνη μητέρα πήγε στο παντοπωλείο ν’ αγοράσει, με πίστωση, τρόφιμα για τα Χριστούγεννα.
Ο παντοπώλης τη ρώτησε πόσα χρήματα είχε μαζί της, κι εκείνη του απήντησε ότι ο σύζυγός της και ο γιος της σκοτώθηκαν στον πόλεμο, έχει πέντε παιδάκια και χωρίς κανένα πόρο ζωής.