Πλέον μόνο βλέπουμε ένα είδωλο του άλλου (στην οθόνη), πληκτρολογούμε και σπάνια μιλάμε και στο τέλος δεν νιώθουμε, μια αίσθηση κενού σε πλημμυρίζει και μετά ψάχνεις τα αντικαταθλιπτικά διότι νιώθεις κενό.
Μιλάμε πλέον με #tags και μοιραζόμαστε την ζωή μας για να δείξουμε ότι κάνουμε κάτι ή στέλνουμε ξερές ηλεκτρονικές ευχές...

Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ’ ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος κι έρημος. Με πολλούς κόπους, χωρίς εργαλεία, εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του, κατάφερε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευτεί κατά την περίοδο των βροχών.

– Καλησπέρα! Αν μου επιτρέπετε, μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση; -Ο,τι θες παιδί μου, είπε μ’ ένα στόμα το ηλικιωμένο ζευγάρι.

-Πόσα χρόνια είστε μαζί;

-65, είπε ο κύριος και χαμογέλασε πλατιά στη σύζυγο του

Η Αγάπη είναι η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου. Ο ταραγμένος, απομονωμένος μέσα στο πλήθος άνθρωπος στερείται αγάπης. Δεν έχει αγάπη, δεν ζει με αγάπη και δεν παίρνει αγάπη. Εννοούμε την πραγματική αγάπη, την ανιδιοτελή και χωρίς συμφέρον.
Η εποχή που ζούμε είναι η πιο «χτυπητή» εποχή με ακραίες αντιθέσεις.

Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται.
Όποιος δεν πιστεύει στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, εκτός που μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει και την ψυχή του αιώνια.
Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθής...

"Tίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς" (Εξ.　20, 12)

http://www.inak.gr

Πριν από χρόνια ένας σπουδαίος γιατρός ταξίδευε με την οικογένειά του στην έρημο με ένα τροχόσπιτο. Ξαφνικά, μετά από ένα απότομο τράνταγμα, το αυτοκίνητο στρίβει δεξιά στο πλάι του δρόμου. Λάστιχο στον μπροστινό δεξί τροχό. Τα δίδυμα έχουν τρομάξει, η γυναίκα του προσπαθεί να τα ηρεμήσει. «Μην ανησυχείτε», τους λέει, «θα βάλω τη ρεζέρβα και θα συνεχίσουμε». Πράγματι, αλλάζει το λάστιχο με μεγάλο κόπο.

Ήταν μο­να­χο­γυι­ός τοῦ Βο­ρει­ο­η­πει­ρώ­τη ἀ­πό τήν Κο­ρυ­τσά Δη­μη­τρί­ου καί τῆς Ἑ­λέ­νης, κά­τοι­κος Ἱ­ε­ρισ­σοῦ. Γεν­νή­θη­κε τό 1880. Ὁ πα­τέ­ρας του ἐρ­γα­ζό­ταν στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος. Σέ ἡ­λι­κί­α ἑ­πτά ἐ­τῶν ἔ­μει­νε ὀρ­φα­νός ἀ­πό μη­τέ­ρα. Τόν ἐ­φρό­ντι­ζε μία θεία του. Εἶ­χε καί ἕ­ναν ἀ­δελ­φό ὁ ὁ­ποῖ­ος ἐ­κοι­μή­θη σέ ἡ­λι­κί­α πέντε ἐ­τῶν...

Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι η στεναχώρια μας. Μια από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες.

Mόνος στή βροχή προχωρῶ...Κανένας δέν θά µέ πάρει τηλέφωνο. Κανείς δέν µέ περιµένει στό σπίτι. Ἔφυγαν ὅλοι. Ἔφυγε κι ἡ γυναίκα µου χρόνια πρίν. Τά παιδιά σέ ἄλλες πόλεις παντρεµένα...Δέν µποροῦµε "µπαµπά" νά ἔρθουµε γιά διακοπές, πολλά τά ἔξοδα...Βγῆκα νά πάρω λίγο ψωµάκι. Βρέχει πολύ. Δέν ἤθελα οὔτε ὀµπρέλα νά κρατήσω. Δέν µέ βαστοῦν τά χέρια καί τά πόδια πια. Κι εἶναι κι αὐτή ἡ µοναξιά ποὺ µέ τσακίζει. Καί τό νά δῶ ἕνα παιδί µου.