Ο Ανέστης Καραούσογλου διηγήθηκε ότι, όταν έγινε η σφαγή των Αρμενίων από τους Τούρκους, είχαν έρθει στα Φάρασα [στην Καππαδοκία, το χωριό του οσίου Αρσενίου του Καππαδόκη και του οσίου Παϊσίου του Αγιορείτη] γύρω στα τριακόσια άτομα (Τούρκοι), με σκοπό να λεηλατήσουν και να σφάξουν.
Ο Χατζεφεντής [άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης] μάζεψε τα γυναικόπαιδα και πήγε στην Παναγία (σο Κάντσι) και έκανε προσευχή, και οι άγριοι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να μπουν στο χωριό, διότι δεν τους άφησε ο Άγιος...

Άγιος Αλέξανδρος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Ήταν, όπως λέγουν, «ἀποστολικοῖς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος». Σαν πρεσβύτερος ακόμα, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητα του. Στην Α' Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ο τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπο του.

Προς Σερβικό λαό…
«Αδελφοί μου, προσβάλαμε τον Παντοδύναμο Θεό μας, και γι’ αυτό τιμωρηθήκαμε.
Σπιλώσαμε τις ψυχές μας και ξεπλύναμε την κάθε αμαρτία μας με το αίμα και τα δάκρυά μας.
Ποδοπατήσαμε κάθε τι που ήταν ιερό για τους πατέρες μας, και γι’ αυτό στη συνέχεια ποδοπατηθήκαμε εμείς οι ίδιοι.

Ἡ Παναγία μητέρα δέν σκεπάζει μόνο μέ τήν ἀγάπη της. Ἀνοίγει καί δρόμους μέ τά βήματά της. Τό πέρασμά της στή γῆ μας ἦταν μία μοναδική τιμή καί μία ἀφάνταστη εὐλογία. Ἡ φυσιογνωμία της ἅπλωσε φῶς. Ἡ ἀγκαλιά της ἔγινε θρόνος. Τά χέρια της, χερουβικά φτερά. Ἡ καρδιά της ἱερό θυμιατήρι. Ἦταν καί εἶναι ἡ μορφή μέ τήν προνομιακή θέση. Ἡ ἁγία τῶν ἁγίων.Ὁ ἐπιπόλαιος παρατηρητής πού θά κοιτάξει στά πεταχτά τή ζωή της, δέ θά βρεῖ τίποτα τό ἐντυπωσιακό. Ἄν, μάλιστα, ξεχωρίσει τό μεγάλο γεγονός, πού ἦταν Θεοῦ δωρεά καί Θεοῦ εὐδοκία, θά βιασθεῖ νά πεῖ πώς ἡ Θεοτόκος ἔζησε...

Μόλις δεις την Παναγία στα μάτια, ξεκλειδώνεσαι, ανοίγεσαι, βγάζεις την όποια μάσκα σου. Στέκεις αληθινός μπροστά της, παραδομένος, αφημένος, διαθέσιμος στο άγγιγμά της. Και γεμίζεις χαρά. Και μυρίζεις αρώματα που κυλούν από πάνω της και ζωντανεύουν τα σβησμένα μάτια σου. Και λες μόνο αλήθειες. Και θες μόνο να κλαις. Ένα κλάμα όμως τονωτικό, και όχι διάλυσης. Να ξεχύνεις τον καημό σου μπροστά της, να της λες τη μοναξιά σου, την ανασφάλειά σου, τους φόβους, τα όνειρά σου, τις ντροπές σου, τα μύρια θέματά σου. Όλα αυτά, διότι τη νιώθεις μάνα σου και ξέρεις ότι η αγκαλιά της έχει επιείκεια...

Τις τελευταίες ημέρες κάποια λόγια κάνουν το γύρο του διαδικτύου. Τα λόγια που απηύθυνε στο Χριστό ο χρυσός ολυμπιονίκης μας, Στέφανος Ντούσκος. Τα είχε δώσει όλα στην κωπηλασία. Στα τελευταία 500m δεν του είχαν μείνει πλέον δυνάμεις. Σχεδόν. Του είχε μείνει η σπουδαιότερη, η μεγαλύτερη δύναμη. Εκείνη της ψυχής, που ξεπερνώντας τα ανθρώπινα, γίνεται προσευχή.

Αλήθεια, εσύ ξέρεις τα όριά σου; Ξέρεις αν προχώρησες στις αποφάσεις σου; Ξέρεις πόσο προχώρησες στην αλλαγή τρόπου σκέψης και στους προσωπικούς σου δρόμους αυτογνωσίας και της βελτίωσης του χαρακτήρα σου; Και ποιος θα μου το πει αυτό; Μα… τα γεγονότα! Συγχώρεσες την πικρή κουβέντα που άκουσες σήμερα;

Μας διηγήθηκε κάποιος από τους πατέρες για το μακάριο Εφραίμιο, πατριάρχη Αντιοχείας, ότι είχε πολύ ζήλο και θέρμη για την ορθόδοξη πίστη. Όταν λοιπόν άκουσε κάποτε για κάποιο στυλίτη στα μέρη της Ιεραπόλεως ότι ανήκει στους αιρετικούς Σεβηριανούς και Ακεφάλους, οι οποίοι είχαν αποκοπεί από την Εκκλησία, πήγε προς αυτόν με σκοπό να τον μεταστρέψει. Μόλις λοιπόν έφτασε κοντά του, άρχισε ο θείος Εφραίμιος να παρακαλεί και να νουθετεί το στυλίτη να προστρέξει στον αποστολικό θρόνο...

Τὴν Μεγάλη Δευτέρα τοῦ 1971 ἔκανε ἐξετάσεις καὶ ἔβγαλε ἀκτῖνες. Φάνηκε καθαρὰ ὅτι εἶχε καρκῖνο σὲ πολὺ προχωρημένο στάδιο…
Μόλις τὸ ἔμαθε, ἔστρεψε τὸ βλέμμα της στόν οὐρανὸ καὶ εἶπε: «Σ’ εὐχαριστῶ, Χριστέ μου, ποὺ μὲ ἐπισκέφθηκες τόσο νωρίς. Δός μου, σὲ παρακαλῶ, δύναμη καὶ ὑπομονὴ μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς μου».
Ὅσο περνοῦσε ὁ καιρός, ἡ κατάστασή της χειροτέρευε. Ἔτρωγε ἐλάχιστα, πολλὲς φορὲς τὴν ἡμέρα, ἀλλὰ κάθε φορὰ ἔκανε ἐμετό.

Έχετε την εικόνα της Παναγίας στο σπίτι σας; Καντήλι μπροστά στην εικόνα Της έχετε; Να πάρετε την Προστάτιδα και Βοηθό μας την Μητέρα μας, που είναι στους ουρανούς και στην γη, να την βάλετε στα σπίτια σας!
Αυτή είναι η Βασίλισσα του Ουρανού και της γης! Εάν θα πάρετε αυτή Την προστάτιδα στα σπίτια σας και της διαβάζετε κάθε πρωί, με το καντήλι της αναμμένο τους Χαιρετισμούς της και το βράδυ την Παράκλησή της, θα την έχετε βοηθό σε όλη την ζωή σας και την στιγμή του θανάτου σας και την μέρα της Κρίσεως...