Ο Όσιος Ιάκωβος ( Τσαλίκης ) ο Θεοφόρος, γεννήθηκε στο Λιβίσι Μάκρης της Μικράς Ασίας το έτος 1920, περιοχή στην οποία οι ρίζες των Ελλήνων ήταν βαθιές!
Ήταν Kαθηγούμενος από το 1975 στην Μονή της μετανοίας του, την Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ Γέροντος Λίμνης Ευβοίας, μέχρι την Οσιακή κοίμησή του 21 Νοεμβρίου 1991.

Το γεγονός της εισόδου της Κόρης της Ναζαρέτ στο ναό δεν μνημονεύεται στην Καινή Διαθήκη. Βέβαια, δεν είναι η μοναδική περίπτωση, γιατί ούτε και το γενέθλιον της Θεοτόκου Μαρίας αναφέρεται αλλ’ ούτε και η Κοίμησή της. Έτσι, δεν αποτελεί θεολογικό ή λειτουργικό ατόπημα της Εκκλησίας η καθιέρωση εορτών και η σύνταξη ακολουθιών σχετικών με τα πιο πάνω γεγονότα. Άλλωστε, στις σελίδες της Καινής Διαθήκης ένα μέρος της Θείας Αποκάλυψης περιέχεται, το οποίο στις πλείστες των περιπτώσεων περιστασιακά καταγράφηκε.

Τήν πρώτη πληροφορία γιά τήν ἀνάβλυση τοῦ μύρου βρίσκουμε στόν Ἰωάννη Καμενιάτη, ὁ ὁποῖος ἐξιστόρησε τήν ἅλωση τῆς Θεσσαλονίκης ἀπό τούς Σαρακηνούς τό 904. Αὐτός γιά πρώτη φορά ἀποκαλεῖ τόν Ἅγιο Δημήτριο «μυροβλύτην».
Γράφει ὁ Καμενιάτης: «Αὐτόν γάρ αὐχεῖ Θεσσαλονίκη τόν Παῦλον ἔχειν τῆς εὐσεβείας διδάσκαλον τό σκεῦος τῆς ἐκλογῆς...

Ταράχθηκε η θάλασσα με τη φυγή του Ιωνά, και τρόμαξε η ξηρά με το κήρυγμά του· ησύχασε η θάλασσα με την προσευχή του, και θαύμασε η ξηρά με την πολλή ευσπλαχνία του Θεού. Προσεύχονταν ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του μεγάλου κήτους· το ίδιο προσεύχονταν και οι Νινευΐτες μέσα στη μεγάλη πόλη. Η προσευχή έσωσε τον Ιωνά από το κήτος, και η δέηση σώζει τη Νινευή από την καταστροφή.

Τη 29η του μηνός Αυγούστου μνήμην ποιούμεθα της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου.
Η σημερινή εορτή είναι η εορτή του Αληθινού ανδρός. Η αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου είναι η μεγαλύτερη αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό, τον πλησίον, το Μαρτύριο, τον Μοναχισμό, τον Γάμο, την Πατρίδα.

Θα σου μιλήσω για ένα 15χρονο κορίτσι σήμερα, που αν ζούσε στις αποφράδες μας ημέρες, θα ήταν μαθήτρια της τρίτης γυμνασίου. Και πιστεύω θα ήταν καλή μαθήτρια. Θα έκανε τα δικά της όνειρα, θα ήθελε να συνεχίσει στο λύκειο, στο πανεπιστήμιο, να έχει τις δικές της φιλενάδες.
Απλά είχε την "ατυχία" να ζήσει στην μεγάλη εποχή των διωγμών της Εκκλησίας και των χριστιανών, τότε που τα πράγματα ήταν σαφώς αρκετά πιό... άγρια!

Στις 7 Ιουλίου η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακής. Η αγία Κυριακή είναι από τα ιερά θύματα των τελευταίων αρχαίων διωγμών της Εκκλησίας. Μαρτύρησε στα χρόνια του Διοκλητιανού, που βασίλεψε από το 284 ως το 305. Οι αρχαίοι διωγμοί είναι από τις ενδοξότερες ημέρες στη ζωή της Εκκλησίας, αλλά και κάθε διωγμός, γιατί είναι αλήθεια ότι η Εκκλησία πάντα διώκεται.

"Ὁ Ὅσιος Ὀνούφριος, πριν το τέλος του διηγήθηκε στὸν Ὅσιο Παφνούτιο τὴν ζωή του καὶ τοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνές του. Σὲ κάποια στιγμή, σταμάτησε νὰ μιλάει καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο τοῦ λέει:
-Ἄς σταματήσουμε τὰ λόγια παιδί μου, καὶ ἂς πάμε στὴν κατοικία μου.

Προετοιμάζεται για το αιώνιο ταξίδι
Μὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση περπάτησαν τρία μίλια μέχρις ὅπου ἔφθασαν στὴν καλύβα τοῦ Ὁσίου Ὀνουφρίου.

Ο τι­μώ­με­νος ὡς Ἅ­γιος το­πι­κός ἀ­πό τούς Πο­ντί­ους, π. Ἰ­ω­άν­νης Τρι­αν­τα­φυλ­λί­δης[1] γεν­νή­θη­κε στίς 10 Φε­βρου­α­ρί­ου 1836 στό χω­ριό Λω­ρί­α (Μού­ζε­να) τοῦ νο­μοῦ Τρα­πε­ζοῦ­ντος, ἀ­πό εὐ­λα­βεῖς γο­νεῖς τόν Τρι­αν­τά­φυλ­λο καί τήν Κυ­ρια­κή.

"Άγιε Λουκά,

Σε γνώρισα πριν από αρκετά χρόνια, Φεβρουάριος 2004, όταν στο Ναό μας στα Βριλήσσια, έφερε μικρό τμήμα από την καρδιά Σου, προς προσκύνηση, ένας ευγενής και πιστός ιερέας.