Γερόντισσα Γαλακτία: Ο Θεός δίνει τον πόνο για τρεις λόγους…

/in
Δίνει παιδί μου πόνο ο Θεός για τρεις λόγους:
1) Για να κάνει το καλό άριστο. Το αμπέλι όταν κλαδεύεται, πονεί και δακρύζει στο σημείο που το κουτσουρίζουν. Στάζει νερό από το μέρος που το πληγώσανε. Ύστερα μεγαλώνει,μεγαλώνει , γίνεται ένα καμάρι και γεμίζει σταφύλια! Το ίδιο κι εμείς. Μασε κλαδεύει ο Θεός. Αποβάλλομε με τον πόνο τις κακές συνήθειες,αλλάζομε ψυχικά, μεγαλώνουμε πνευματικά και γεμίζουμε με ωραίους καρπούς.
2) Δίνει πόνο ακόμη ο Θεός όταν θέλει να απαλλάξει μια ψυχή από μικρά πράγματα και να την τελειώσει ( τελειοποιήσει). Όταν εξομολογούμαστε γιατρεύονται οι πληγές μας. Μένουν όμως κάποια μικρά που δεν τα σπουδαιολογήσαμε. Έρχεται ένας δυνατός πόνος και ολοκληρώνει το έργο…
3) Ένας πόνος γιατρεύει μεγάλες αμαρτίες. Όπως τη σκουριά την γεννά το σίδερο και μετά η σκουριά τρώει το σίδερο. Όπως το σαράκι το γεννά το ξύλο και ύστερα τρώει ο σκούληκας το ξύλο. Έτσι και οι οδύνες… έρχονται από ηδονές και μετά οι οδύνες σβήνουν τις ηδονές… Αρκεί να υπάρχει πίστη, μετάνοια, υπομονή…
Τώρα έχουμε ηδονές χειρότερες από την εποχή του Νώε και από την εποχή του Δικαίου Λωτ στα Σόδομα και στα Γόμμορα… Επάθανε οι άνθρωποι αποχονδρίαση (συνειδησιακή αγκύλωση) και δεν το νοιώθουνε. Όλα τα θεωρούνε φυσικά… Μαγαρίζουνε όλοι, και τα ζευγάρια ακόμη… Αηδία, αηδία, αηδία! Ούτε ζώα… τα ζώα είναι αδιάντροπα αλλά στα φυσικά τους, παρά φύση τα ζώα δε ξέρουνε… Συγγνώμη παιδί μου που τα γράφω αυτά… θα αναρωτηθείς που τα ξέρω εγώ γριά γυναίκα; Πληροφορεί με πόνο ο Θεός και έρχουνται και καυχιούνται οι δαίμονες… Ο Ουράνιος καλός Πατέρας βάνει το διαλυμένο από την αμαρτία υλικό της ανθρωπιάς, το βάνει ο δημιουργός μέσα μας στα καλούπια του πόνου για να το ξανασάσει… για να το κάνει και πάλι ανθρώπινο… Γι’ αυτό θα έρθουν δεινά στην ανθρωπότητα, γι’ αυτό υποφέρουμε πολύ σήμερα οι άνθρωποι… περιμένει την μετάνοια μας…”
Από το νέο βιβλίο «Η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης»

Η Αληθινή Εξομολόγηση (π. Δημητρίου Μπόκου)

/in

Στὴν καρδιὰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀσκητικῆς παράδοσης χτυπάει ἡ περίφημη «Κλίμακα». Κορυφαῖο βιβλίο ἀναφορᾶς γιὰ τὴν ὀρθόδοξη πνευματικότητα, ἀξεπέραστο ἐδῶ καὶ χίλια πεντακόσια χρόνια, γραμμένο ἀπὸ ἕναν ἀσκητή-ὁρόσημο, τὸν ἅγιο Ἰωάννη ἡγούμενο τοῦ Σινᾶ. Εἶναι τόσο σπουδαία ἡ μορφή του καὶ ἡ πνευματική του σοφία ποὺ μὲ χαρισματικὸ τρόπο ἀποτυπώνεται στὸ ἐν λόγῳ σύγγραμμά του, ποὺ ἡ Ἐκκλησία τὸν προβάλλει ἐν μέσῳ τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς σὰν διαχρονικὸ πρότυπο πνευματικῆς ζωῆς (Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν).

Ἀπὸ τὸν ἕκτο αἰώνα καὶ μετὰ λοιπὸν ὁ ἅγιος Ἰωάννης μὲ τὰ ζωοποιά του νάματα, «ὡς πηγὴ ἀνεξάντλητος, ἀντλουμένη» συνεχῶς καὶ «χεομένη», ἀλλὰ παραμένουσα ἐσαεὶ «ἀδαπάνητος», ποτίζει καὶ αὐξάνει πνευματικὰ τὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς Σαρακοστῆς στὶς ἱερὲς μονὲς ἀρχίζει ἡ καθημερινὴ ἀνάγνωση τῆς «Κλίμακος». Διαβάζουμε στὸ βιβλίο τοῦ Τριωδίου ἤδη ἀπὸ τὴν Καθαρὰ Δευτέρα, τὴν πρώτη μέρα τῆς νηστείας: «Καὶ εὐθὺς ἀναγιγνώσκομεν εἰς τὴν Κλίμακα». Καὶ λίγο παρακάτω: «Εἶτα γίνεται ἀνάγνωσις εἰς τὴν Κλίμακα». Τὸ βιβλίο σήμερα εἶναι ἤδη μεταφρασμένο σὲ γλώσσα ἁπλὴ καὶ μπορεῖ καὶ πρέπει ὁ κάθε Χριστιανὸς νὰ τὸ κάνει καθημερινὸ πνευματικό του ἐντρύφημα.

Ἂς παραθέσουμε ὅμως καὶ κάποιο πολύτιμο μαργαριτάρι ἀπὸ τὸν ἀκένωτο αὐτὸν θησαυρό. Ἀναφερόμενος στὴ μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Ἰωάννης, στέκεται στὸ λεπτὸ σημεῖο τῆς ντροπῆς ποὺ μᾶς κυριεύει, ὅταν πρόκειται νὰ φανερώσουμε τὰ ἁμαρτήματά μας στὸν πνευματικό. Αὐτὸ προέρχεται, λέει, ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὴν ἀλαζονεία μας. Καὶ τί κάνουμε; Παρουσιάζουμε τὰ ἁμαρτήματά μας μὲ πλάγιο τρόπο, σὰν νὰ τὰ ἔπραξε τρίτο πρόσωπο. Λέμε δηλαδή: Πάτερ, τί πρέπει νὰ κάνει κάποιος, ἂν πέσει στὸ τάδε ἁμάρτημα; Ὅμως εἶναι ἀδύνατο νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὴν ἀπέραντη ἐκείνη αἰσχύνη (τῆς τελικῆς κρίσης καὶ τῆς αἰώνιας κόλασης), ἂν δὲν καταφρονήσουμε τώρα ἐδῶ τὴν (προσωρινή) αἰσχύνη τῆς ἐξομολόγησης.

Γύμνωνε, λοιπόν, γύμνωνε φανερὰ στὸν ἰατρὸ τὰ ψυχικά σου σφάλματα. «Εἰπὲ καὶ μὴ αἰσχυνθῆς, ἐμὸν τὸ τραῦμα, πάτερ, ἐμὴ ἡ πληγή». Ἀπὸ τὴ δική μου ραθυμία προκλήθηκε, ὄχι ἀπὸ ἄλλη αἰτία. Κανένας ἄλλος δὲν φταίει γι’ αὐτήν, οὔτε ἄνθρωπος, οὔτε σατανᾶς, οὔτε ἡ ἴδια ἡ σάρκα, οὔτε κάτι ἄλλο, «ἀλλ’ ἡ ἐμὴ ἀμέλεια». «Καὶ ἐξομολογούμενος, ὡς κατάδικος γίνου» μὲ κάθε τρόπο, «τῷ ἤθει, τῷ εἴδει καὶ τῷ λογισμῷ». Μὲ τὴ συμπεριφορά, μὲ τὴν ἐμφάνιση, μὲ τὸν λογισμό σου. Στάσου μπρὸς στὸν πνευματικὸ «εἰς γῆν νενευκώς», σκυφτός, βρέχοντας τὰ πόδια του, εἰ δυνατόν, μὲ δάκρυα, σὰν νὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Ὁ διάβολος μᾶς ὑποβάλλει σὲ τρεῖς πειρασμοὺς σὲ σχέση μὲ τὴν ἐξομολόγηση:

(α). Ἢ μᾶς ἀποτρέπει τελείως ἀπὸ αὐτήν, νὰ μὴν ἐξομολογούμαστε καθόλου.

(β). Ἢ νὰ ἐξομολογούμαστε ἀναφερόμενοι σὲ τρίτο πρόσωπο, σὰν νὰ ἁμάρτησε κάποιος ἄλλος καὶ ὄχι ἐμεῖς.

(γ). Ἢ νὰ ἐξομολογούμαστε μέν, νὰ ρίχνουμε ὅμως σὲ ἄλλους τὸ φταίξιμο γιὰ τὶς δικές μας ἁμαρτίες.

Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, Κλῖμαξ, Λόγος Δ΄, νε΄-νς΄. Βλ. καὶ Νικηφόρου Καλλίστου Ξανθοπούλου, Ἐξήγησις σύντομος εἰς τὴν Κλίμακα τοῦ Ἰωάννου, ἔκδ. Ἱ. Μητροπόλεως Νικοπόλεως, Πρέβεζα 2002, σ. 132.

Εθελοντική Αιμοδοσία στον Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου – οδού Αχαρνών (Ιούνιος 2025)

/in

Το Σάββατο 28 Ιουνίου 2025 και ώρα 9:00 έως 14:00, θα πραγματοποιηθεί εθελοντική αιμοδοσία στον Ι.Ν. Αγίου Ελευθερίου – οδού Αχαρνών.

Η αιμοδοσία είναι πράξη αγάπης και απόδειξη κοινωνικής ευαισθησίας. Τα αποτελέσματά της σώζουν ζωές, διότι το αίμα ούτε παράγεται, ούτε αντικαθίσταται.

Έρευνες έχουν δείξει ότι ενώ το 75% του πληθυσμού μπορεί κάποια στιγμή της ζωής του να χρειαστεί μετάγγιση αίματος, μόνο όμως ένα μικρό ποσοστό περίπου 1,5% είναι αιμοδότες.

Με μία μόνο αιμοδοσία μπορείς να σώσεις τρεις ζωές, χωρίς να σου κοστίσει τίποτα.

Σας περιμένουμε!

Στάρετς Ηλίας της Όπτινα: «Μάθετε να είστε ευγνώμονες για αυτά τα απλά θαύματα και θα δείτε πώς θα αλλάξει η ζωή σας»

/in ,

Τα ξημερώματα της Κυριακής, 15 Μαρτίου 2025, εκοιμήθη σε ηλικία 94 ετών ο χαρισματικός γέροντας Ηλίας (Νοζτρίν), μία σπουδαία πνευματική μορφή της Εκκλησίας της Ρωσίας. Η εξόδιος ακολουθία του γέροντος Ηλίας θα τελεστεί την Τρίτη, 18 Μαΐου 2025, στη Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή της Όπτινα, όπου ο μακαριστός γέροντας είχε ιδιαίτερη σύνδεση.

Ολόκληρη η ζωή μας θα πρέπει πάντα να είναι στενά συνδεδεμένη με την προσευχή. Ο Κύριος θέλει, πάνω απ ‘όλα, τη σωτηρία της ψυχής μας. Η Προσευχή σώζει την ψυχή μας και πάντα μας βοηθάει στα πάντα στη ζωή μας.

Η προσευχή, είναι συνομιλία του ανθρώπου με τον Θεό. Είναι η προσφορά του νου και της καρδιάς μας στον Θεό, είναι η τροφή της ψυχή μας. Στηρίζουμε όλοι τη ζωή μας σωματικά από το ψωμί και τα παρόμοια, αλλά η προσευχή στηρίζει τη ζωή της ψυχής. Οι Απόστολοι ζήτησαν από τον Κύριο να τους διδάξει να προσεύχονται, και ο Κύριος τους έδωσε μια πολύ απλή, αλλά πολύ ουσιαστική και σύντομη προσευχή: το “Πάτερ ημών”, σε αυτήν υπάρχουν τα κυριότερα σημεία της σχέσης μας με τον Θεό, δοξολογία, ευχαριστία, και αίτηση.

Όλες οι προσευχές μας έχουν ως υπόδειγμα το “Πάτερ ημών”.

Η Προσευχή εισακούγεται όταν γίνεται με ταπείνωση, με αγάπη  για τον Κύριο μας, με εμπιστοσύνη και ελπίδα.

Η Προσευχή είναι αυτή που δημιουργεί τον μελλοντικό και αιώνιο πνευματικό θησαυρό μας.

«Πολλοί θέλουν να γίνουν ήρωες, αλλά λίγοι θέλουν να γίνουν Άγιοι.
Γιατί; Επειδή ο ηρωισμός έχει μια δημοτικότητα και μια ψεύτικη αθανασία.
Ο δρόμος για την αγιότητα είναι ένας καθημερινός Σταυρός πάθους.
Ο ηρωισμός βασίζεται στον πολιτισμό. Όμως, στον Θεό είναι η αιώνια ζωή».

«Είπε ο στάρετς Ηλίας: Ξέρεις ποιο είναι το βασικό πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου; Στο ότι έχει ξεχάσει να βλέπει το χέρι του Θεού στη ζωή του. Πάντα ψάχνουμε για θαύματα, αλλά γίνονται κάθε μέρα. Κάθε ανατολή είναι ένα θαύμα. Κάθε λεπτό της ζωής είναι ένα δώρο από τον Θεό. Μάθετε να είστε ευγνώμονες για αυτά τα απλά θαύματα και θα δείτε πώς θα αλλάξει η ζωή σας».

Ένας από τους τελευταίους επισκέπτες του γέροντα θυμάται: «Λίγες μέρες πριν από τη κοίμησή του, ο πατέρας φαινόταν πολύ αδύναμος σωματικά, αλλά τα μάτια του έλαμπαν με ένα εξαιρετικό φως. Μου έπιασε το χέρι και μου είπε: «Μη φοβάσαι τίποτα. Ο Κύριος είναι παντού. Και ακόμα κι όταν φαίνεται ότι είναι μακριά, είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε. Να το θυμάσαι πάντα αυτό». Αυτά τα λόγια έγιναν για μένα η πιό πολύτιμη παρακαταθήκη».

https://simeiakairwn.wordpress.com/

Θυρανοίξια νέου παρεκκλησίου, αφιερωμένο στους Αγιορείτες Αγίους Πατέρες

/in

Την Κυριακή 23 Μαρτίου 2025 με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκαν τα θυρανοίξια του νέου παρεκκλησίου στον Ι. Ναό Αγίου Ελευθερίου οδού Αχαρνών, που είναι αφιερωμένο στους Αγιορείτες Αγίους Πατέρες.

Στην τελετή χοροστάτησε ο θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ρωγών κ. Φιλόθεος.

Περισσότερες Φωτογραφίες από την τελετή των θυρανοιξίων εδώ

 

“…Αὐτοί οἱ ἐλάχιστοι ὅμως θά σωθοῦν”

/in

Ὅπως στό νοσοκομεῖο πάει ἕνας ἄρρωστος, ἀλλά ἄν δέν κάνει ὑπακοή στόν γιατρό ἤ ἄν δέν πάει κἄν στό νοσοκομεῖο, φυσικά δέν θά θεραπευτεῖ, ἀλλά καί ἄν πάει στό νοσοκομεῖο καί δέν πάρει τά φάρμακα πού θά τοῦ πεῖ ὁ γιατρός, πάλι δέν θεραπεύεται, ἔτσι λοιπόν καί ἐμεῖς ἐρχόμαστε στήν Ἐκκλησία, ἀλλά ἄν δέν πάρουμε καί τά φάρμακα πού θά μᾶς πεῖ ὁ Πνευματικός, πάλι μένουμε ἀθεράπευτοι.

Δυστυχῶς καί στήν Ὀρθοδοξία σήμερα ζοῦμε μιά τέτοια κατάσταση.

Πόσοι ἄνθρωποι πᾶνε στήν Ἐκκλησία; Πάρα πολλοί. Πόσοι ὅμως ἀπό αὐτούς – λέω ἕνα πράγμα – εἶναι ἀπαλλαγμένοι ἀπό τό ἄγχος; Ἐλάχιστοι.

Καί ἀπό αὐτούς πού πᾶνε στήν Ἐκκλησία. Πόσοι εἶναι ἀπαλλαγμένοι ἀπό τόν ἐγωισμό καί τήν ὑπερηφάνεια καί τή ζήλεια καί τήν κακία; Ἐλάχιστοι. Αὐτοί οἱ ἐλάχιστοι ὅμως θά σωθοῦν.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἔχει η καρδιά σου ἀγάπη; Ἔχει συγχωρήσει τούς πάντες;

/in

Εἶναι ἄνθρωποι πού κρατᾶνε κακία γιά χρόνια πολλα… καί σοῦ λέει:

– Δέν μιλάω σ’ αὐτόν… Δέν μιλάμε μ’ αὐτόν… καί τό θεωρεῖ φυσιολογικό ἤ μικρό κακό.

Σοῦ λέει, δέν εἶναι καί τίποτα… Μά δέν καταλαβαίνεις; Αὐτό σέ πάει στήν κόλαση! Μόνο αὐτό εἶναι ἀρκετό νά σέ πάει στήν κόλαση, γιατί τό εἶπε ὁ Χριστός ξεκάθαρα, ἔστω καί ἕναν ἄνθρωπο νά μισεῖς, δέν ἔχεις σχέση μαζί Μου, γιατί Ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης καί τῆς συγχώρησης.

«Ἐάν προσφέρεις τό δῶρο σου ἐπί τό θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατά σοῦ…», αὐτά εἶναι λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, τό ξέρετε νομίζω… Ἐάν προσφέρεις τό δῶρο σου στό θυσιαστήριο, στή Θεία Λειτουργία πᾶς τό πρόσφορό σου, πᾶς τό νάμα σου, (τό κερί σου) καί ἐκείνη τήν ὥρα θυμηθεῖς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει κάτι ἐναντίον σου, «ἄφες ἐκεῖ τό δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου», ἄσε ἐκεῖ τό δῶρο σου, μή τό προσφέρεις ἀκόμα, ἄστο λίγο στήν ἄκρη, «καί ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου», βρές τόν ἀδελφό σου καί διαλλάγηθι, συμφιλιώσου, «καί τότε ἐλθών πρόσφερε τό δῶρόν σου» (Ματθ. 5,24), καί μετά πήγαινε νά προσφέρεις τό δῶρο σου στόν Θεό τῆς εἰρήνης.

Δέν μπορεῖς μέ ταραγμένη ψυχή, μέ ψυχή πού ἔχει μίση καί ἀντιπάθειες νά προσφέρεις στόν Θεό κάτι πού νά Τοῦ ἀρέσει. Γιατί ὁ Θεός πρῶτα βλέπει τήν καρδιά σου καί ὄχι τό πρόσφορό σου, ἄν εἶναι πετυχημένο ἤ ὄχι, ἄν τό ζύμωσες καλά ἤ ὄχι. Κοιτάει τήν καρδιά σου πρῶτα. Ἔχει ἀγάπη; Ἔχει συγχωρήσει τούς πάντες;

Ἄν λοιπόν μνησικακεῖς ὁ Θεός δέν ἀποδέχεται οὔτε τό δῶρο σου καί τσάμπα Κοινωνᾶς, τσάμπα ἐξομολογεῖσαι, τσάμπα ὅλα ἄν δέν συγχωρέσεις καί κρατᾶς κακία στόν ἄλλον.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία (Ὁμιλία 30 – 10 – 2010)

“Τότε πού ἔρχεται ὁ σατανᾶς νά σέ πειράξει, εἶναι παρών στό πλάϊ σου ὁ πανταχού παρών Κύριός σου”

/in

«Τότε πού ἔρχεται κοντά σου ὁ σατανᾶς νά σέ πειράξει, εἶναι παρών στό πλάϊ σου ὁ πανταχού παρών Κύριός σου· καί σέ κοιτάζει· κοιτάζει τόν νοῦ σου καί τήν καρδιά σου καί περιμένει νά σέ στεφανώσει γιά τό ἄθλημά σου. Θά σέ ἰδεῖ ἆραγε, νά φυλάττεις τήν ἀφοσίωσή σου σ᾽ Αὐτόν ἤ θά σε ἰδεῖ, νά Τόν προδίνεις;»

Ἅγιος Ἴγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

“…όπου δεν υπάρχει ταπείνωση, δεν υπάρχει σωτηρία”

/in

«Όλων των κακών αιτία είναι η φιλαυτία. Καί γι αυτό από την στάση μας απέναντι της εξαρτάται, καί ή αιώνια ζωή καί ή αιώνια σωτηρία μας. Για αυτό οί άγιοι πατέρες λένε, ότι όπου δεν υπάρχει ταπείνωση, δεν υπάρχει σωτηρία. Ας νηστεύει πολύ. Ας προσεύχεται πολύ. Ας διαβάζει το ψαλτήρι, παρακλήσεις, χαιρετισμούς. Τίποτε δεν θα τον ωφελήσουν. Έστω καί αν φοράει κουρέλια· έστω καί αν κοιμάται στο πάτωμα. Δεν θα τον ωφελήσουν! Θα είναι απλώς μια εκδήλωση φανατισμού…»

Στάρετς Σαμψών

Ο ιστορικός λόγος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα (Video)

/in ,

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τον ιστορικό λόγο του Κολοκοτρώνη που εκφωνήθηκε προς τους νέους στην Πνύκα το 1838, σε επιμελημένη παρουσίαση του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων.