49 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο – 20 Ιουλίου 1974

Eurovision 1976. Η Ελλάδα κατεβαίνει με το τραγούδι “Παναγιά μου” (Panagia mou). Συνθέτης: Μαρίζα Κωχ. Στίχοι: Μιχάλης Φωτιάδης. Το έφτιαξαν μέσα σε 12 ώρες.
To 1975 η Τουρκία συμμετείχε για 1η φορά στη Eurovision, ένα χρόνο μετά την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο!. Η Ελλάδα απείχε το 1975 ως ένδειξη διαμαρτυρίας και το 1976 επέστρεψε, με αυτό το τραγούδι που μιλούσε για την κατοχή. Τότε απείχε η Τουρκία ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
Λίγα δευτερόλεπτα πριν η Μαρίζα Κωχ ανέβει στη σκηνή, οι Ολλανδοί διοργανωτές της ζητούν να μην προχωρήσει γιατί έξω από την Eurovision υπήρχαν 60.000 διαδηλωτές, ενώ οι σεκιουριτάδες της είπαν ότι Τούρκος σκοπευτής βρισκόταν στην αίθουσα και ότι θα μπορούσαν να είναι κι άλλοι. Η Μαρίζα Κωχ όμως που είχε τα άντερα, υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση ότι θα εμφανιστεί με δική της ευθύνη και φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο ανεβαίνει στην σκηνή ντυμένη στα μαύρα.
Ο Μάνος Χατζιδάκις της είπε: “Θα φορέσεις μαύρα και μόνο στο τέλος του τραγουδιού θα ανοίξεις τα χέρια σου για να δείξουμε το πένθος μας για την Κύπρο”.
Η διοργανώτρια αρχή της Eurovision ήταν εξ αρχής αρνητική για το τραγούδι. Η Γαλλία είπε “Αν αποκλείσετε την Ελλάδα θα φύγουμε και εμείς” και πήρε μαζί της την υποστήριξη κι άλλων χωρών. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι των χωρών μποϊκοτάρισαν το τραγούδι αφού δεν είπαν στα κρατικά κανάλια το περιεχόμενο των στίχων. Η Ελλάδα τερμάτισε 13η, λαμβάνοντας τον μεγαλύτερο βαθμό από την Γαλλία (8), ενώ ακολούθησαν η Ιταλία (5) και η Φινλανδία (4). Την ώρα του τραγουδιού το Τουρκικό κανάλι TRT έπαιζε το εθνικιστικό τραγούδι “Memleketim” το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί κατά την εισβολή τους στην Κύπρο.
Μετά το τέλος του διαγωνισμού, ο Μάνος Χατζηδάκης δήλωσε: “Διάβασα πολλές επικρίσεις εναντίον της Ραδιοφωνίας, για το ότι δεν εναρμονίστηκε με το επίπεδο της Eurovision και για το ότι δεν έγινε “δημοκρατικότερα” η επιλογή, ώστε “να πετύχουμε”. Πουθενά δε διάβασα τη μόνη, τη μία και τη σωστή άποψη. Ότι δε διαθέτουμε ηλίθιο τραγούδι και είμαστε μια χώρα που έχει τεράστια και αξιόλογη μουσική παράδοση. Λάβαμε μέρος, διότι έπρεπε να δηλώσουμε παρουσία. Διαλέξαμε ένα τραγούδι που μας ταιριάζει και δε μας έκαμε εκ των υστέρων να ντραπούμε. Αν πετυχαίναμε, ίσως να ντρεπόμουν, μιας κι εγώ προσωπικά σαν υπεύθυνος, πρώτη φορά συνειδητοποίησα το επίπεδο του θορυβώδους αυτού διαγωνισμού“.