“…ἄς βιασθοῦμεν ὀλίγον ἐδῶ, διότι ἐγγίζει ἡ ὥρα.”

Βάστα τήν ψυχούλαν σου στερεά, λογιζομένη ὅτι κουτσοί καί λωβοί εἰς αὐτά τά ἀγαθά δέν εἰσέρχονται.

Δι΄ αὐτό μᾶς ἀφήνει τούς πειρασμούς ὁ Χριστός, νά καθαριζώμεθα ἀπό τάς προλήψεις. Αὐτό εἶναι τό σαπούνι καί ὁ κόπανος ὅπου κτυπῶν μᾶς λευκαίνει. Καί ὅσα ροῦχα εἶναι στερεά χρησιμεύουν εἰς τόν Νυμφίον. Ὅσα δέν ὑπομένουν τόν κόπανον σχίζουν καί ρίπτονται ἔξω στά ἄχρηστα.

Δι΄ αὐτό ἄς βιασθοῦμεν ὀλίγον ἐδῶ, διότι ἐγγίζει ἡ ὥρα.

Νά φυλάγῃς τά γράμματα πού σοῦ στέλνω, νά τά ἔχῃς ὅταν πειράζεσαι ἀπό θλίψεις.

Όσιος Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής
(Επιστολή 40. Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας)