Δίνεις ένα δέκατο κι ο Θεός σε γλυτώνει από εκατονταπλάσια έξοδα…

Ένας κύριος έδινε κάθε μήνα ελεημοσύνη.

Κάποτε όμως δεν έδωσε και είπε στον γέροντα Επιφάνιο (Θεοδωρόπουλο): Πάτερ, δεν έδωσα αυτό το μήνα ελεημοσύνη, γιατί χάλασαν τα υδραυλικά στο σπίτι και την ξοδεψα εκεί.

– Με την πράξη σου αυτή είναι σαν να κλέβεις από τους φτωχούς, απάντησε ο γέροντας. Δεν πρέπει να ξοδεύουμε τη δεκάτη για προσωπικές ανάγκες. Η δεκάτη ανήκει στο Θεό για τους φτωχούς.

Κάποτε συζητώντας μ’ ένα πνευματικοπαιδι του το προέτρεπε να μην παραλείπει να δίνει τη δεκάτη του στους φτωχούς.

Αυτός αντέτεινε ότι χτίζει καινούργιο σπίτι κι ότι έχει πολλά έξοδα… και υπολογίζει και την παραμικρή δαπάνη.

Ο γέροντας του τόνισε ότι ο Θεός θα τον οικονομησει από αλλού, εκείνος όμως ήταν αμετάπειστος.

Ύστερα από κάμποσο καιρό επισκέφθηκε τον γέροντα και του ανακοίνωσε με θλίψη ότι τα ξύλα του παρκέ του σκουλήκιασαν… σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Κι ο γέροντας χαριτολογώντας: – Αυτά παθαίνει όποιος δεν δίνει ελεημοσύνη!

Δίνεις ένα δέκατο κι ο Θεός σε γλυτώνει από εκατονταπλάσια έξοδα.

ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ
Από τη ζωή και τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου Θεοδωροπούλου