Ο τέλειος εν Χριστώ άνθρωπος δεν είναι ο αναμάρτητος…

Εμείς ταυτίζουμε τον τέλειο με τον αλάνθαστο. Γι’ αυτό και σκανδαλιζόμαστε εύκολα. Σκανδαλιζόμαστε ακόμα και με τους πνευματικούς μας πατέρες, με τους Επισκόπους μας, με τους κληρικούς μας όταν τους δούμε να κάνουνε ένα λάθος. Που αυτό, ξέρετε, είναι δείγμα ανωριμότητας, το ότι σκανδαλιζόμαστε.

Γιατί σκανδαλίστηκες; Επειδή ένας ιερέας, ένας Δεσπότης, ένας Πατριάρχης κάνει ένα λάθος; Δηλαδή τι νόμιζες; ότι ο Επίσκοπος είναι αλάνθαστος; ή ο ιερέας είναι αλάνθαστος; ή και οι Άγιοι ακόμα, οι μεγάλοι Άγιοι, είναι αλάνθαστοι; ή είναι αναμάρτητοι; Όχι! Εάν το νομίζεις αυτό κάνεις λάθος γι’ αυτό και σκανδαλίζεσαι, διότι έχεις λανθασμένες προϋποθέσεις! Λες: “μα έκανε αυτό το πράγμα;” Βεβαίως το έκανε! Και χειρότερα μπορεί να κάνει! Γιατί δηλαδή να νομίζεις ότι ο τέλειος άνθρωπος εν Χριστώ είναι αλάνθαστος και αναμάρτητος; Δεν είναι έτσι.

Ο τέλειος εν Χριστώ άνθρωπος δεν είναι ο αναμάρτητος. Αναμάρτητος άνθρωπος δεν θα υπάρξει ποτέ. Κανένας δεν είναι αναμάρτητος άρα κανένας δεν είναι και αλάνθαστος. Όλοι κάνουμε λάθη και όλοι έχουμε αμαρτίες και όλοι μας πολεμούμαστε από τα ίδια πάθη.

Όπως είστε εσείς είμαι κι εγώ ήταν και ο γερο-Παΐσιος, ήταν και ο Άγιος Γεώργιος, ήταν και ο Άγιος Δημήτριος. Το ίδιο πράγμα είμαστε όλοι, άνθρωποι είμαστε. Ποιο είναι το στοιχείο της αγιότητας; Ποιος είναι ο Άγιος; Ο αλάνθαστος και ο αναμάρτητος που δεν υπάρχει ούτε μπορεί να γίνει ποτέ;
Όχι βέβαια!

Ο Άγιος είναι ο ταπεινός!

Αυτός ο οποίος ναι, κάνει λάθη, έχει αμαρτίες αλλά μετανοεί, ταπεινώνεται. Είναι ταπεινός άνθρωπος. Ενώ ο υπερήφανος μπορεί να είναι τέλειος αλλά είναι βδέλυγμα για το Θεό!

π. Αθανάσιος Λεμεσού